गुरु विठ्ठल गुरु देवता विठ्ठल

 || श्री स्वामी समर्थ ||

मनुष्य हा प्रापंचिक आहे आणि त्यातील संकटांनी तो बेजार झाला कि आपोआपच त्याची पाऊले गुरूंकडे , एखाद्या मठाकडे , देवळाकडे वळतात . अश्यावेळी त्या कोसळून पडलेल्या मनाला आधाराची गरज असते . सद्गुरूच आपला जीवनातील मोठा आधार आहेत . त्यांच्या जीवावर आपल्या उड्या आहेत . मठात गेले आणि महाराजांसमोर उभे ठाकले कि डोळ्यातून अश्रूंची धार लागते , किती सांगू आणि किती नको असे होऊन जाते, देहभान विसरून आपण त्यांच्या कानात सर्व काही सांगतो आणि क्षणात परमोच्च समाधानाच्या लाटेवर आरूढ होतो . मनातील घालमेल , जीवाची तगमग शांत होते कारण आपला विश्वास , श्रद्धा काम करू लागते “ ते आहेत “ आणि “ ते आहेतच “ ह्या दोन शब्दात आपले संपूर्ण जीवन गुरफटले आहे...महाराजांचे अस्तित्व आणि आपण जेव्हा एकच होतो तेव्हा होणारा हा दुग्ध शर्करा योग अविस्मरणीय आणि अनमोल भक्तीचा मेरुमणी ठरतो. आयुष्यात प्रत्येक गोष्ट करताना आत्मविश्वास दिसतो..स्वामी सेवे साठीच आपला जन्म आहे हे एकदा मनात ठाम झाले कि मग सर्वच सोपे होऊन जाते. हळूहळू षडरिपू कमी होऊन प्रापंचिक समस्यांचा दाह जाणवेनासा होतो आणि मग .” स्वामी माझा मी स्वामींचा “ अश्या अवस्थेत पुढील आयुष्य कसे व्यतीत होते ते आपले आपल्यालाही समजत नाही. 

स्वामी जयंती असो अथवा पुण्यतिथी आपला एकही क्षण त्यांच्याशिवाय नाही . लेकराला आई जसे दूर करत नाही तसे एकदा त्यांच्या शाळेत नाव घातले कि अखेरपर्यंत आणि पुढील अनेक जन्मही आपण आणि ते ..हे समीकरण कन्फर्म .मग ते करतील ते आणि नेतील तसे. त्यांच्या इच्छा आणि आपल्या एकच . नामस्मरणाचा आलेख जसजसा उंचावत जातो तसतसे भक्ती आणि श्रद्धा , विश्वास वाढत जातो . हा विश्वास अभेद्य ठेवणे हेच आपले काम . एक क्षण असा येतो कि काहीच नको असे वाटायला लागते . सगळ्यातून आपले मन विरक्त होऊन हळूहळू त्यांच्या चरणी स्थिरावत जाते . अध्यात्म हि आयुष्यातील खडतर परीक्षा आहे . दुक्ख गळ्यापर्यंत आल्याशिवाय देव दिसत नाही . सहज काहीच नसते तिथे . मजा बघा ..काहीतरी मिळवण्यासाठी ह्या वाटेवरून चालणारे तुम्ही आम्ही कालांतराने महाराजांच्या सेवेत इतके एकरूप होतो कि काय मागायचे आहे तेच विसरून जातो ....पण हा क्षण येण्यासाठी लागतो तो संयम .

अनेक वेळा आयुष्यात आजचा दिवस खूप त्रासदायक असतो , उद्याचा तर मृत्यू बरा असा असतो पण परवाचा दिवस सुखाची बरसात करणारा असतो , पण कित्येक वेळा असे दिसून येते कि आजच्या दिवसातील कष्टामुळे आणि उद्याच्या यातना सहन न झाल्यामुळे मनुष्य सुखाची पहाट पाहण्यापूर्वीच हात टेकतो हतबल होतो . म्हणूनच संयम हवा. 

मोक्ष कुणी पाहिलाय ?? तुम्ही आम्ही कुणी ? पण तो मिळावा म्हणून होणारी कर्म शुद्धी आत्यंतिक महत्वाची आहे . हे केले तर नरक आणि हे केले तर मोक्ष ...मग बघा कुठल्या रस्त्याने जायचे ते ..मनुष्याने आपले कर्म उत्तम करत राहावे . आयुष्यातील असीम शांतता त्यांच्याच चरणाशी आहे , त्यांच्याच नामात आहे . 

सद्गुरू कृपा हे आपल्या आयुष्याचे सार्थक आहे. सामान्यातील असामान्यत्व म्हणजे गुरुकृपा . म्हणूनच दासगणू म्हणतात “ वरदहस्त ठेवा शिरी , मी अनंत अपराधी “ . आपले कित्येक अपराध हि माय माऊली आपल्या पोटात घालते म्हणूनच ह्या परमोच्च आनंदाच्या चांदण्यात न्हाऊन निघायचे भाग्य आपल्या पदरात पडते . एखादा पदार्थ करायला जितके कष्ट अधिक तितका त्याचा गोडवा अधिक , त्याचप्रमाणे अध्यात्माचा आनंद समाधानाच्या शिखरावर नेणारा आहे. त्या शिखरावरून आपल्याला लाभतो तो वेगळा दृष्टीकोण , मन विशाल होते , माफी मागायला आणि माफ करायला आपण शिकतो  . प्रत्येक क्षणी महाराज आपल्या समीप राहून आपल्याला घडवत असतात . 

एकदा मी गोगटे काकांना विचारले कि मी सकाळी चूक केली तर लगेच संध्याकाळी मला शिक्षा होते असे का ? तर ते म्हणाले अग त्यांचे तुझ्यावर लक्ष्य आहे . तू पुन्हा चूक करू नये म्हणून ते तुला लगेच शिक्षा करतात . 

आयुष्याच्या संध्याकाळी खरा सोबती म्हणजे सद्गुरू. सगळ्यातून आपला जीव काढून घेणे हे अजिबात सोपे नाही . 90 वर्षांच्या आजी सुद्धा आपल्या पाटल्या बांगड्या देणार नाहीत . आपल्या चिनीमातीच्या बरण्या जपून ठेवतील . सगळ्यात जीव गुंतलेला आहे आपला आणि त्यातून तो काढून सहजरित्या सद्गुरूंच्या पायाशी समर्पित होणे म्हणजे आपली सत्व परीक्षा आहे. संसार आहे ....सार पातळ असते ते आटत नाही . आपल्या इच्छा आकांक्षा काही केल्या संपत नाहीत , अजून हवे अजून हवे हि वृत्ती जाता जात नाही ,देणे मुळी आपल्याला माहितच नाही .फक्त घेणे हेच माहिती त्यामुळे अध्यात्म रुपी महासागरात आपली नाव सुरवातीला हेळकांडते आणि मग हळूहळू स्थिर होते ..

असा हा निर्भेळ आनंद देणाऱ्या आणि आपले आयुष्य मोक्षाकडे नेणाऱ्या सद्गुरू श्री स्वामी समर्थांचा प्रगट दिन म्हणजे चैत्र शुद्ध द्वितीया . चैत्र महिन्यापासून हिंदूंचे नवीन वर्ष सुरु होते. अश्या ह्या चैत्रात येणारा महाराजांचा प्रगट दिन लक्ष लक्ष आशा मनात प्रज्वलित करतो . जगण्याची पुनश्च आस लागते . स्वामिसेवा करायला सुद्धा पूर्व पुण्याई लागते आणि जी ज्याला लाभली त्याच्या आयुष्याचे जणू सार्थक झाले . चैत्र वद्य त्रयोदशीला त्यांनी आपले अवतारकार्य संपवले. कसे जगावे आणि जगवावे ह्यासाठी संतानी मनुष्य देह धारण केला आणि आपल्यात वावरले . अपार कष्ट सहन केले. समाजसुधारणा, धर्म प्रेम जागृत केले. आजही स्वामी “ तारक मंत्रा” च्या रुपात भक्तांना भेटत असतात . “ अशक्य हि शक्य करतील स्वामी “ हे अभिवचन त्यांनी आपल्या भक्तांना दिले आहे .

महाराज हि प्रेरणा आहे , आत्मविश्वासाची देणगी आहे, सुखाची परिसीमा आहे, जीवनाची आनंदयात्रा आहे , जीवनाची इतिपुर्तता आहे . टाळ चिपळ्या , मृदुंगाच्या आवाजात विठ्ठलाचे स्मरण करत विठ्ठलाच्या नामात तल्लीन होणारा वारकरी आणि तारक मंत्र म्हणताना भावनाविवश होऊन आपल्या साश्रू नयनांनी सद्गुरूंच्या सेवेत रममाण झालेला भक्त एकच आहे. त्यांच्यात एकच तत्व आहे आणि ते म्हणजे गुरुतत्व . 

अनंतकोटी ब्रह्मांडनायक महाराजाधिराज योगिराज परब्रह्म सच्चिदानंद भक्तप्रतिपालक अक्कलकोटनिवासी श्री स्वामी समर्थ महाराज की जय.

संकलन : सौ. अस्मिता दीक्षित 

संपर्क : 8104639230

धनयोग – शनी

 || श्री स्वामी समर्थ ||

आयुष्यातील प्रत्येक वळण काहीतरी वेगळेपण देणारच . अनेकदा खूप कमी वयात आर्थिक स्थिरता येते तर कधी उतार वय झाले तरी येत नाही. पत्रिकेतील धनस्थाने महत्वाची आहेत . आपल्या आयुष्यात पैसा अनेकविध कारणांनी मिळत असतो जसे स्वकष्टार्जित धन , कमी कष्टातून म्हणजे शेअर मार्केट मधून मिळणारे धन , वारसाहक्काने मिळणारे धन , लॉटरी ,सट्टा , कमिशन , हुंडा ह्यातून होणारी धनप्राप्ती . धन मिळाले पण ते टिकणार का ? हा अजून पुढचा प्रश्न आहे. 

अनेकदा आपल्या आयुष्यात आर्थिक बाजू एकदम घसरते , कामधंदा बंद होणे किंवा अगदी रोजच्या गरजेपुरते सुद्धा उत्पन्न नसणे ह्या गोष्टी आर्थिक आणि मानसिक दौर्बल्य निर्माण करतात . मानसिक त्रास अनेक आजारांना सुद्धा जन्म देतात .

आपल्या आयुष्यातील चांगला वाईट कालावधी ओळखण्यासाठी हे दैवी शास्त्र नेहमीच मदतीला धावून येते . 

एक उदा पाहूया . एखाद्या ग्रहाची अंतर्दशा किंवा विदशा असेल आणि हा ग्रह जर षष्ठेश शनीच्या किंवा शनीच्या नक्षत्रात असेल तर उत्पन्नात घट होते हे निश्चित कारण शनी हा सर्व गोष्टी आक्रसून घेतो ,shrink करतो म्हणून उत्पन्न त्या काळात कमी होते . पण हे ज्यांना माहित नाही ते डोके आपटून घेत रडत बसतील किंवा त्रास करून घेतील , व्यसनी सुद्धा होतील , हि स्थिती कधीपर्यंत राहणार म्हणून नाहक चिंता करतील ,अश्या अनेक अनेक गोष्टी होतील पण ज्योतिष शास्त्राच्या आधारा मुळे ज्यांना ह्या उतरत्या काळाची पूर्वसूचना मिळाली आहे ते शांत राहतील, काळ आणि वेळ बदलण्याची वाट बघतील . ह्या काळासाठी लागणारी आर्थिक तरतूद आधीच करून ठेवतील. आपले इतर छंद जोपासतील कारण पुन्हा चांगल्या दशा आल्या कि पुन्हा काम आहेच ..त्यामुळे आपल्याला प्रत्येक वळण आधीच समजले तर आपण चांगल्या वाईट काळासाठी सर्वार्थाने सज्ज राहू .इतके असूनही अनेक वाईट गोष्टीही घडणार कारण ज्योतिष परिपूर्ण नाही , देवाने काही पत्ते त्याच्याही हातात राखून ठेवले आहेत . असो पण जितके मार्गदर्शन घेता येयील तितके नक्की घ्यावे म्हणजे हाही काळ सुखाचा जायील. धनस्थानात शनी सारखा ग्रह आर्थिक स्थिती मध्ये मंद गतीने वाढ करेल .

ह्यासोबत आपल्या पत्रिकेत गोचर भ्रमणाने सुद्धा ग्रह काम करत असतात पण मूळ ग्रह चांगला असेल तरच गोचर फळणार अन्यथा नाही त्यावर पुढील लेखात चर्चा करू .

कालाय तस्मै नमः

संकलन : सौ. अस्मिता दीक्षित 

संपर्क : 8104639230 

अमृततुल्य तुझी दृष्टी ,त्याची आम्हावर व्हावी वृष्टी |

 || श्री स्वामी समर्थ ||

महाराजांच्या सेवेत अगदी कालपरवा रुजू झालेला  प्रत्येक भक्त प्रचीतीसाठी जणू तळमळत असतो.  एखादे पारायण केले, पूजा आर्चा झाली , थोडे नाम घेतले कि महाराज लगेच आपली दखल घेतील किबहुना आपली मनोकामना पूर्ण करतील हि भावना मनात असणे हे निष्काम भक्तीचे लक्षण नाही . 

त्यांच्यावरील उत्कट प्रेमाने नाम घेत राहा ,तुम्हाला काही मागायची गरजच राहणार नाही इतके भरभरून सुख तुमच्या ओंजळीत ते टाकतील. गुरुसेवेचे फळ हे आसमंता सारखे आहे . आपल्याला काय झेपेल पेलवेल ते त्यांना माहित आहे आणि आपल्या भक्तीची किती खोली आहे हेही ते जाणतात त्यामुळे काही मागायची गरजच उरत नाही. आपल्या नामस्मरणाची शिदोरी  दिवसेगणिक वाढवत नेणे हेच आपल्या हाती आहे.

महाराजांनी प्रचीती द्यावी असे वाटणे म्हणजे महाराजांनी नेमके काय करणे अपेक्षित आहे ? शेवटी प्रचीती प्रचीती म्हणजे तरी काय ? आपल्याला महाराजांचे प्रत्येक क्षणी स्मरण आहे, त्यांच्याविना एकेक क्षण युगा इतकं वाटणे , त्यांच्या नुसत्या स्मरणाने डोळ्यातून अश्रू येणे हे सर्व प्रचीतीपेक्षा वेगळे आहे का? आपण आणि महाराज आता वेगळे राहिलो नाही इतके ते आपल्यात सामावून गेले आहेत आणि हि भावना हीच तर सर्वश्रेष्ठ प्रचीती आहे. महाराजांचे अस्तित्व पदोपदी जाणवत राहणे हीच खरी प्रचीती .

महाराजांच्या सेवेमुळे आपले आयुष्य संपूर्णतः बदलले आहे . मागणे कमी होत आहे आणि देण्यात वाढ होत आहे. आता काहीच नको असे वाटू लागते आणि चित्त त्यांच्या चरणाशी एकाग्र होत आहे. आयुष्यातील संकटाना सामोरे जाण्याची ताकद आणि त्यातून पुन्हा उभे राहून नव्याने काहीतरी करण्याची हिम्मत तेच देतात आपल्याला. 

अध्यात्मात “ मी” ला अजिबात स्थान नाही . अहंकाराचा त्याग केल्याशिवाय माऊलींची पाऊले दिसणार नाहीत . अहंकाराचा लवलेश असणारे भक्त आयुष्यभर सेवेत राहिले तरी गुरुकृपेपासून वंचित राहतील. वर्षानुवर्ष महाराजांच्या सेवेत राहून सुद्धा आयुष्यात काहीच बदल का झाला नाही उलट अधोगतीच झाली आहे ,ह्या सगळ्याची उत्तरे आपल्याच जवळ आहेत फक्त अंतर्मुख होऊन आपल्याला ती शोधायची आहेत . नुसती माळ घेतली पोथी वाचली कि अध्यात्म समजत नाही , ह्या अनाकलनीय शक्तीना तनमनधनाने शरण गेलो तर काहीतरी घडेल . मनाच्या गाभ्यातून त्यांना हाक मारली तर ते येणारच येणार , त्यांच्याशी होत जाणारी एकरूपता सच्चीतानंद देणार आणि समाधानाच्या उत्तुंग शिखरावर आपण विराजमान होणार . त्यांचे असणे आणि नसणे जेव्हा एक होते तेव्हा कुठे आपल्याला त्यांचे अस्तित्व जाणवू लागते , त्यांच्यावरील विश्वास वाढतो आणि सेवेतून आनंद मिळतो. 

कर्ता करविता वरती बसला आहे आणि सर्व श्रेय त्याचेच आहे. आपण निरंतर त्याच्या भक्तीत  राहणे हेच आपले काम. आपण कोण देणारे आणि घेणारे म्हणूनच मी हे केले मी ते केले ह्याचा सर्वार्थाने त्याग केला पाहिजे . कुठल्याही धार्मिक सत्कृत्याचा अहं असू नये अन्यथा सर्व फोल आहे. हा “ मी “ म्हणजे धोक्याची घंटा आहे . ह्या “ मी “ पणामुळेच मनुष्य 84 लक्ष योनीतून फिरत राहून पुन्हा पुन्हा जन्म घेत असतो . मोक्षाला जायचे असेल तर स्वतःला ह्या “ मी “ च्या विळख्यातून मुक्त करता आले पाहिजे .

अहंकार कि गुरुकृपा .....हा आपला चॉईस आहे....नाही का ??

आज गुढी पाडव्याच्या शुभ दिनी “ अंतर्नाद “ ह्या ब्लॉग वरती हा 300 वा ब्लॉग लिहित आहे ही गुरुकृपा नाहीतर अजून काय ? सर्व वाचकांचे मनापासून आभार कारण तुमच्या प्रोत्चाहनामुळे मी हि वाटचाल करू शकले . श्री स्वामी समर्थ . 

संकलन : सौ. अस्मिता दीक्षित 

संपर्क : 8104639230

ग्रहांचे गोचर – नक्षत्र आणि राशी परिवर्तन

 || श्री स्वामी समर्थ ||

शौर्य , धाडस म्हंटले कि मंगळ आलाच . वृषभ राशीतून बुधाच्या मिथुन राशीत मंगळ 13 मार्च रोजी प्रवेश करणार आहे. मंगळ म्हणजे पराक्रम आणि बुध म्हणजे बुद्धी ह्या दोघांचे एकमेकांशी अजिबात पटत नाही . मंगळ हा उतावळा आणि अविचारी आहे तर बुध डोक्याने , बुद्धीने काम करणारा .  पराक्रमाने यश मिळाले कि मनुष्य बुद्धी वापरणे सोडून देतो . सगळे जग आपल्या मुठ्ठीत आल्याच्या अविर्भावात वावरू लागतो आणि तिथेच त्याची उतरण सुरु होते. बळ अहंकाराला खत पाणी घालतो आणि बुद्धीचा नाश होतो ह्याचे उत्तम उदा म्हणजे रावण . त्याउलट बळ आणि बुद्धी ह्याचा सकारात्मक मेळ आपल्याला श्री हनुमान ह्यांच्यात दिसतो. असो .

गोचर स्वतंत्र फळ कधीच प्रदान करत नाही . जातकाच्या मूळ कुंडलीतील ग्रहस्थिती नुसार गोचर फळ देत असते. ज्या जातकांना मंगळाची दशा , अंतर्दशा आहे त्यांना ह्याचा प्रभाव जाणवेल. मिथुन राशी पत्रिकेत कुठल्या भावात येत आहे त्यानुसार आणि अर्थात लग्नानुसार मंगळाची फळे असणार आहेत .मूळ कुंडलीप्रमाणे गोचरीने राहू आणि शनी ज्या भावात आले असतील त्याप्रमाणे गोचर राहू शनी फळे देतील .

मिथुन राशीत मंगळाचे मृग , राहूचे आर्द्रा आणि गुरुचे पुनर्वसू नक्षत्र येते . मंगळाचे गोचर ह्या तिन्ही नक्षत्रातून होणार आहे .

प्रत्येक ग्रह हा संपूर्णतः शुभ किंवा अशुभ नसतो . शनी सुद्धा आता नक्षत्र परिवर्तन करून राहूच्या शततारका ह्या नक्षत्रात जाणार आहे म्हणजेच गोचरीने आपल्या पत्रिकेत कुंभ राशी कुठल्या भावात आहे हे पाहणे आवश्यक आहे तसेच मूळ पत्रिकेतील शनी आणि राहू  ह्यासोबत महादशा , अंतरदशा कुठल्या ग्रहाची आहे हे सर्वात महत्वाचे आहे. 

निसर्ग कुंडलीत तिसरे स्थान हे बुधाच्याच मिथुन राशीकडे येते आणि तृतीय भावाचे कारकत्व मंगळाकडे . मंगळ भावंडे , पराक्रम , रक्ताचा , बांधकाम क्षेत्राचा कारक आहे .  मिथुन हि वायुतत्वाची राशी आणि मंगळ अग्नीतत्व . मंगळावर कुणाचीही दृष्टी नसल्यामुळे त्याची फळे तो संपूर्णतः देणार आहे . पण काहीही असले तरी हि मंगळाच्या मित्राची राशी नाही त्यामुळे थोडे दडपण हा मंगळ देणारच .

कर्क आणि सिंह लग्नाला मंगळ हा योगकारक ग्रह आहे . कर्क लग्नाला मंगळ गोचरीने व्यय भावात आहे त्यामुळे मुलांसाठी खर्च आणि त्यांची चिंता असू शकते . तसेच दशमेश मंगळ असल्यामुळे कार्यक्षेत्रात अनेक आव्हाने असणार आहेत . व्यय भावातील मंगळ खर्च अधिक करवेल. तृतीय स्थानावर ह्या मंगळाची दृष्टी असल्यामुळे वादविवादापासून दूर राहणे उत्तम .  

सिंह लग्नासाठी सुद्धा मंगळ योगकारक आहे आणि उपचय भावात आहे. आर्थिक स्थर हा मंगळ सुधारवेल . तूळ लग्नाला मंगळ मारकेश आहे . तरीही मंगळ अष्टम स्थानातून नवम भावात मंगळ म्हणजे त्यातल्यात्यात बरी स्थिती म्हणायची . दूरचे प्रवास होणे, चुकीचे सल्ले मिळतील आणि संभ्रम निर्माण होयील. 

प्रत्येक ग्रहाचे गोचर बघताना लग्न कुठले आहे ते महत्वाचे आहे कारण प्रत्येक लग्नाला त्याची फळे वेगवेगळी मिळणार आहेत . माझ्या पत्रिकेत मंगळ अष्टम भावात आल आहे , माझ्या पत्रिकेत मंगळ चतुर्थात आला आहे असे प्रश्न कृपया विचारू नये कारण त्याची उत्तरे पूर्ण पत्रिका तुमची चालू असणारी दश पाहिल्याशिवाय आणि तुमचा सद्य स्थितीतील प्रश्न काय आहे ह्यावर निर्भर राहतील. 

बरेच वेळा गोचर भ्रमणाचा फलादेश आपण अविचाराने करतो किंवा संपूर्ण अभ्यास करून नाही देत जसे लग्नी गुरु आला किंवा तृतीय भावात गुरु आला तर त्याची सप्तम भावावर दृष्टी येयील आणि म्हणून विवाह होयील हे भाकीत फोल ठरू शकते. असे भाकीत केले कि जातक तेच धरून बसतो पण प्रत्यक्ष्यात तसे न घडल्यामुळे त्याचा ज्योतिषी आणि पर्यायाने ह्या शास्त्रावरचा विश्वास डळमळीत होतो. घटना घडवण्याचा संपूर्ण अधिकार महादशा स्वामीला आहे. जातकाची दशा विवाह हि घटना देत आहे का हे नको का प्रथम पाहायला मग गोचर बघा . हे सर्व न बघता गुरु लग्नी आला कि विवाह होणार हे सांगणे योग्य नाही . कितीवेळा गुरुचे गोचर भ्रमण लग्नातून सप्तमातून पंचमातून किंवा सप्तमेश आणि शुक्रावरून सुद्धा होते पण विवाह होत नाही आणि अश्यावेळी ज्योतिषाचा खरा अभ्यास सुरु होतो. गोचर ग्रहांचे परिणाम मूळ पत्रिकेला डावलून नसतात .

अनेकदा ग्रह राशी बदलत नाहीत पण नक्षत्र परिवर्तन करतात जसे शनी कुंभ राशीतच आहे पण धनिष्ठा ह्या नक्षत्रातून शततारका मध्ये परिवर्तन करत आहे आणि मंगळ तर खुद्द रासच बदलत आहे . 

शास्त्राच्या अभ्यासकांनी मिथुन राशीतील मंगळाचे परिणाम आपल्या जवळ असणार्या जातकांच्या पत्रिकेतून अभ्यासावेत म्हणजे कुठल्या लग्नाला ह्या मंगळाने काय फळ दिले ते समजेल . त्याचप्रमाणे शनीचे राहूच्या नक्षत्रातील भ्रमण सुद्धा अभ्यासपूर्ण असणार आहे .

संकलन : अस्मिता दीक्षित 

संपर्क : 8104639230  

 

लग्न भाव ( महाद्वार )आणि लग्नेश

 || श्री स्वामी समर्थ ||

लग्न भाव ज्याला आपण तनु स्थान म्हणतो ,पत्रिकेतील सर्वात महत्वाचा भाव आहे. जन्माच्या वेळी उदित असणारी राशी , त्या राशीचा स्वामी तसेच लग्ना तील ग्रह ह्या सर्वच एकत्रित परिणाम जातकाची बुद्धी , सोच , शरीर , स्वभावावर होतो . म्हणूनच ह्या स्थानाला महाद्वार म्हंटले आहे ज्यातून चांगल्या वाईट गोष्टी , सद्गुण , वासना अश्या असंख्य गोष्टींचा प्रवेश होत असतो . लग्न म्हणजे तुम्ही स्वतः आणि तुमचा वर्तमान . पंचम भाव आपल्या मागील जन्माचा आरसा असेल तर नवम भाव आपल्या पुढील जन्माचे द्योतक आहे. लग्न भाव म्हणजे जातक स्वतः म्हणून त्यावरून त्याचा जीवनाकडे बघण्याचा दृष्टीकोण , वेळप्रसंगी कुठल्याही परिस्थितीला सामोरे जाण्याची वृत्ती , बुद्धी विचार , आशावाद , मनाचा कल , आवडी निवडी , रोग प्रतिकारक शक्ती , सवयी , आयुष्यातील यशापयश , आचरण , नेतृत्व गुण , कर्तुत्व , शौर्य ह्या गोष्टींचे ज्ञान होते .

लग्नातील राशी महत्वाची आहे . लग्नात अग्नी तत्वाची असेल तर व्यक्ती स्वाभिमानी , विपरीत स्थित सुद्धा मार्ग काढणारा , लढणारा आणि काहीतरी मिळवण्याची इच्छा असणारा आणि त्यासाठी प्रयत्नशील राहणारा असतो कारण अग्नीतत्व वरती जाणारे आहे. क्लार्क म्हणून नोकरी मिळाली तर अधिकारी पदासाठी परीक्षा देतील अधिक मेहनत करतील .

लग्नात पृथ्वीत्त्वाच्या राशी म्हणजे वृषभ , कन्या , मकर आल्या तर एखादी गोष्ट धरून ठेवणाऱ्या असतात . मी माझे आणि माझा फायदा .  त्याउलट वायूतत्व असेल तर सोडून देणे ,कारण वायू काश्यालाही चिकटत नाही , बुद्धिमान असतात . लग्नात जलतत्व असेल तर जातक संवेदनशील असतो .

लग्न भावाचे प्रत्येक भावाशी अतूट नाते आहे. कारण हे उर्वरित 11 भाव जातकाच्या आयुष्याशी निगडीत आहेत . लग्न भावाचा अधिपती त्याला आपण “ लग्नेश “ म्हणून संबोधतो . लग्नेश लग्नात असेल तर प्रकृती आणि आत्मविश्वास उत्तम असतो . 

लग्नेश षष्ठ भावात असेल तर स्वतःच्याच चुकीच्या विचारांनी जातक स्वतःचे आजन्म नुकसान करत असतो . लग्नेश त्रिक स्थानात त्रासदायक असतो . लग्नेश व्ययात असेल तर जातक जन्मस्थानापासून दूर जाण्याची शक्यता असते आणि तिथेच त्याचा भाग्योदय सुद्धा होतो .

लग्न भाव अनेक प्रकारे विचारात घेतला जातो जसे पंचमाचे भाग्य म्हणजे लग्न भाव . पंचमापासून लग्न नवम स्थानात येते म्हणून मुलांचे भाग्य तुमची घडवायचे आहे. भाग्याचे पंचम लग्नभाव .

लग्न भाव लग्नेश आणि त्यातील ग्रह बोलके असतात , हा भाव बिघडला तर अपयश , निराशा , पदरी पडते . लग्नेश बलवान असणे अत्यंत आवश्यक असते अन्यथा प्रगतीचे सर्व मार्ग खुंटतात . लग्नातील ग्रहांचे सुद्धा फलादेशात योगदान असतेच . लग्नात शुक्र असेल तर व्यक्ती आनंदी असते , सुंदर दिसणे , गालाला खळी पडून खळखळून मोकळे हसून बोलणे , सकारात्मक विचारसरणी असते . लग्नात शनी असेल तर गालफडे बसलेली असतात , एकंदरीत चेहऱ्यावर निराशा असते . हसायला सुद्धा पैसे पडतील असे किंचित हसतील . लग्नी चंद्र असता चेहरा गोल आणि चेहऱ्यावर आद्रता अधिक असते . लग्नात राहू असता व्यक्तीच्या डोक्यात सदैव विचारांचे काहूर आणि चलबिचल असते, हाव हा राहूचा स्थायीभाव आहे . केतू असेल तर खूप चांगले इंटूशन असते . लग्नी मंगळ असता व्यक्ती लालगोरी पण तापट स्वभावाची जिद्दी , धडाडी असणारी असते . लग्नातील नेप व्यक्तीला गूढ गूढ बनवतो , काय चालले आहे त्यांच्या मनात समजत नाही इतके गूढ व्यक्तिमत्व असते .

लग्नेश कुठल्या नक्षत्रात आहे तसेच कुठल्या नवमांशात आहे हे महत्वाचे आहे, त्याकडे दुर्लक्ष करून चालणार नाही . प्रत्येक भाव आणि त्यातील ग्रह ,ग्रहांची नक्षत्र हे सर्वच आपल्या जीवनावर परिणाम करत असतात आणि ह्या सर्वचा एकत्र अभ्यास आपल्याला फलादेशापर्यंत नेत असतो.

संकलन : सौ. अस्मिता दीक्षित 

संपर्क : 8104639230

मुक्ती मिळेल का?

 || श्री स्वामी समर्थ ||

मनुष्याचे जीवन हे अनेकविध भावनांनी व्यापलेले आहे. कधी सुख कधी दुक्ख, पण हा जीवनप्रवास चालूच असतो. मला मोक्ष मिळेल का ? मला ह्या जीवनातून मुक्ती मिळेल का ? असे प्रश्न अनेक जण विचारतात . काहींचे जीवन अत्यंत परिपूर्ण असते . आयुष्यातील प्रत्येक पायरीवर जे जे हवे ते मिळालेले असते आणि त्यामुळे जीवनाचा सर्वार्थाने आनंद त्यांनी घेतलेला असतो . अश्यावेळी माणूस तृप्त समाधानी असतो . समाधान हे मिळवता येत नाही ते असावे लागते आणि ते असल्याशिवाय मुक्ती मिळणार नाही . सतत काहीतरी हवे असलेल्या माणसाना समाधानापासून वंचित राहावे लागते . एखाद्या गोष्टीचा ,जसे उच्च पद मिळवणे , अधिक पगाराची नोकरी मिळवणे , ध्यास असणे वेगळे आणि एखादी गोष्ट मिळाली नाही म्हणून कुढत राहणे वेगळे . मोक्ष त्रिकोण इथे खर्या अर्थाने अभ्यासावा लागतो . 

इथे प्रामुख्याने चतुर्थ भाव त्याचा स्वामी , मनाचा विचार केला जातो . चंद्र म्हणजे मन , भावना ..चंद्र मनाचा कारक आहे. जोवर इच्छा आहेत तोवर मुक्ती नाही . विचार डोक्यातून येतात आणि इच्छा मनातून येतात . कुठल्यातरी इच्छेत  किंवा व्यक्तीत आपला जीव गुंतलेला असतो . जोवर desire किंवा काहीतरी हवं आहे तोपर्यंत मुक्ती नाही . हे सर्व शून्य झाले पाहिजे . तदपश्च्यात मुक्ती संभव आहे.  ह्या सर्वासाठी उपासना आणि त्यातील सातत्य प्रभावीपणे काम करते . उपासना जीवनाकडे डोळस पणे बघायला शिकवते . आपण काही घेवून आलो नाही आणि घेवूनही जाणार नाही हि भावना जसजशी उपासना वाढते तशी खोलवर मनात रुजायला लागते . उपासना आपल्याच आयुष्याकडे त्रयस्ताच्या नजरेने बघायला शिकवते . असो.

निसर्ग कुंडली मधले 12 भाव मनुष्याच्या संपूर्ण आयुष्यावर प्रकाश टाकताना दिसतात . जन्माला घालणारा लग्न भाव आणि मोक्षाला नेणारा व्यय भाव आणि त्यामध्ये असणारे आपले संपूर्ण आयुष्य . भाग्य भावापासून ते मोक्षापर्यंत फक्त गुरु आणि शनीच्याच राशी आहेत . हे दोन्ही महान ग्रह आपल्या आयुष्यावर विशिष्ठ ठसा उमटवणारे आहेत . दोघही मोक्षाच्या मार्गाकडे नेणारे पण त्यांच्या पद्धती वेगवेगळ्या . गुरु म्हणतो प्रपंच करून परमार्थ साधावा तर शनीला प्रपंच मुळी नकोच आहे. त्यामुळे आयुष्याच्या अखेरी म्हणजे भाग्य भावापासून एकेक गोष्टी सोडून द्या तरच मोक्षाची पायरी दिसेल असेच तर सुचवायचे नाही ना ह्यांना .

प्रपंचात जितके अधिक गुंतू तितकी मुक्ती कठीण . म्हणूनच आपले मन सदैव कश्यात गुंतले पाहिजे तर  साधनेत आणि चित्त सद्गुरूंच्या चरणाशी . तरच मोक्ष आहे अन्यथा सर्व व्यर्थ आहे. 

संकलन : सौ. अस्मिता दीक्षित 

संपर्क : 8104639230