महालय ( पितृपक्ष )

|| श्री स्वामी समर्थ ||

हिंदू धर्मात पितृपक्षाला अनन्यसाधारण महत्व आहे . भाद्रपदातील कृष्णपक्ष ,पौर्णिमा ते अमावस्या हा काळ म्हणजेच “पितृपक्ष ”. ह्याला महालय असेही संबोधले जाते. आपल्या कुटुंबातील पितरांना जेवणाचे पान ठेवून त्यांना संतुष्ट करून आशीर्वाद घेण्याचा हा काळ. आपल्याकडे अनेक रीतीरिवाज आहेत तसेच पितृपक्षात पितरांसाठी श्राद्ध करणे ,पिंड ठेवणे ह्याही गोष्टी प्राचीन काळापासून आपण करत आलो आहोत.

आपल्या हयातीत किंवा आपल्या जन्माच्याही आधी मृत पावलेले आपल्या कुटुंबातील सदस्य ह्यांची आठवण ठेवून पितृपक्षात त्यांच्या तिथीला पान ठेवून त्यांचे आशीर्वाद घेणे फलदायी आहे.

मनुष्याने कश्यातही आळस करावा पण आपल्या पितरांचे श्राद्ध करण्यास करू नये नाहीतर पितृदोष लागतो.
आपण जन्माला आल्यापासून आपले आईवडील तसेच कुटुंबातील इतर व्यक्ती आपले कोडकौतुक करतात,  संस्कार करून आपल्याला  एक उत्तम माणूस  म्हणून घडवण्यात हातभार लावतात . आयुष्यभर आपल्यामागे उभे राहतात. आपल्यावर प्रेमाचा वर्षाव करत राहतात , ह्यातील एखाद्याच्याही जाण्याने आपल्या आयुष्यातील सुखाला जणू ओहोटी लागते. त्यांनी आपल्यासाठी केलेल्या गोष्टींची कितीही काहीही केले तरी परतफेड होवू शकत नाही. शरीराने जरी ते आपल्यात नसले , तरी त्यांनी केलेल्या संस्कारांच्या माध्यमातून ते आपल्या अवतीभवतीच असतात .म्हणूनच निदान पितृपक्षात त्यांच्या तिथीला त्यांच्या आवडीचे पदार्थ करून पान ठेवून आपण त्यांच्या ऋणातून थोडेतरी उतराई होवू शकतो आणि म्हणूनच पितृपक्षात पान ठेवावे.

ज्योतिष शास्त्रात पितृदोषाला महत्व दिले आहे. राहू हा पितृदोषाचा कारक मानला जातो. आपले आईवडील किंवा इतर मोठी माणसे ज्यांनी आपल्याला घडवले, ज्यांच्या अंगाखांद्यावर आपण खेळलो, ज्यांच्या प्रेमाच्या छायेत आपण वाढलो ते आपल्याला शाप देतील ह्यावर निदान मी तरी विश्वास ठेवत नाही .पण आपल्या म्हातार्या आईवडिलांचे म्हातारपणी हाल केले ,त्यांच्या औषधपाण्याकडे न पाहता त्यांना मृत्युसम पिडा दिल्या किंवा वडिलोपार्जित संपत्तीत खोटेपणा केला, आपल्या भावंडांचा वाटा छलकपट करून दिला नाही, वडिलोपार्जित इस्टेट बळकावली , खोट्या सह्या करून लुबाडली,आपल्या नावावर केली ,किंवा आईवडील  असतानाही त्यांच्याशी गोड बोलून इतर भावंडाना धूर्तपणाने कळू न देता आपल्याच नावावर करायला भाग पाडले , आपल्या आईवडिलांनी त्यांच्या मृत्यपत्रात लिहिलेल्या त्यांच्या इच्छांचे पालन न करणे ,अश्या गोष्टीनी आपल्या हातून पातक घडते . आपल्या भावंडांचा , कुटुंबियांचा आपण केसाने गळा कापला ,त्यांना वडिलोपार्जित इस्टेटीपासून वंचित ठेवले तर मात्र त्यांचे शिव्याशाप ,पितृदोष लागतो आणि तो फक्त आपल्यालाच नाही तर आपल्या मुलांना आणि पुढील पिढ्यांनाहि लागतो. संपत्तीचा वाटा समोरून देवू केला असताना मोठ्या मनाने जर तो आपल्या नातेवाईकांनी नाकारला तर शाप कधीही लागणार नाही .जीवंतपणी भावंडांचे शाप मृत्युसम पीडा देतात . व्यवसायात कश्यातही प्रगती होत नाही . आईवडिलांच्या संपत्तीवर मुलांचा समान हक्क आहे आणि ज्याचा त्याला तो देणे हेच सर्वार्थाने होतावह आहे.संपत्ती हवी असेल तर ती कष्टाने कमवावी तीच लाभेल अन्यथा नाही .

आज घरातील वडील मंडळी घरातील अडगळ झाली आहे  आणि म्हणूनच वृद्धाश्रम हि संकल्पना उदयास आली . पुर्विच्या काळी कुठे होते वृद्धाश्रम .  घरात आईवडिलांचे जेवणाचे ताटसुद्धा वेगळे ठेवले जाते .ऐकून सुद्धा कसेतरी होते. पण आईवडिलांची संपत्ती मात्र हवी .आपल्या म्हातार्या सासूबद्दल दुनियाभर निंदा करायची पण तिने दिलेली चांदी सोन्याच्या वस्तू दागिने ते मात्र हवेत . इतका स्वाभिमान असेल तर ते तरी कश्याला घ्यायचे. म्हणूनच मग अश्या व्यक्ती गेल्यावर त्यांचे आशीर्वाद फळतील कि शाप ? ह्याचे उत्तर आपणच देवू शकतो. आईवडिलांचे करताना सुद्धा तोंडातून "ब्र " सुद्धा काढू नये. दुनियेला दाखवायला आपण आपल्या आईवडिलांची सेवा करत नाही. आपण काय करतो हे १० लोकांना सांगितले तर पुण्या ऐवजी भले मोठ्ठे पापच पदरी पडेल.

घरात सतत कलह, संपत्ती असूनही त्याचा उपभोग घेता न येणे , रात्रीची शांत झोप नसणे, घरात आर्थिक स्थिरता नसणे ,घरातील मुलांचे विवाह न जमणे किंवा जमल्यास मोडणे ,संसारसुख नसणे , नोकरी धंद्यावर गदा येणे ,आयुष्य एकंदरीतच अस्थिर असणे, व्यवसायात स्थिरता न येणे ,घरात एक प्रकारचे सतत दडपण जाणवणे, अनाठायी पैसा खर्च होणे, व्यसनाधीनता होणे ,संतती सौख्य नसणे किंवा संतती झाली तरी तिच्यापासून सुख नसणे , घरातील सासूसासरे दीर जाऊ आणि इतर लोकांची निंदा नालस्ती ह्या प्रकारामुळे  संकटाना आयुष्यभर सामोरे जायला लागते. हि सर्व पितृदोषाची कारणे आहेत . म्हणूनच कुणाचे चांगले करता आले नाही तर कमीतकमी वाईट तरी करू नये. कष्टाने आपली संपत्ती जमवावी तीच आपल्याला आनंद आणि रात्रीची शांत झोप देयील. साधना ,उपासना करावी त्याने मन शांत होते आणि दुसर्याच्या संपत्तीवर डोळा ठेवण्यासारखे विचारही मनास शिवत नाहीत.


आपल्या कुटुंबियांचे मन जपणे , त्यांना हवेनको ते पाहणे आणि त्यांचे आशीर्वाद घेणे हे आपले आद्य कर्तव्यच आहे. घरातील वडील व्यक्ती हयात असताना त्यांचे हाल करणे,त्यांच्याकडे दुर्लक्ष करणे, त्यांच्याच राहत्या घरातून हाकलून देवून त्यांना वृद्धाश्रमाची वाट दाखवणे हि पुढील मोठ्या संकटाना आणि पितृदोषांस पोषक अशीच कारणे आहेत. हे सर्व करताना एकदिवस आपल्यालाही वृद्धावस्था येणार आहे हे मात्र विसरू नये. मुले लगेच अनुकरण करतात. आपण जे आपल्या आईवडिलांसोबत केले तेच आपलीही मुले आपल्यासोबत करणार नाही कश्यावरून. म्हणूनच आईवडिलांची सेवा करून ,तसेच त्यांच्या पश्च्यात त्यांचे योग्य ते क्रियाविधि करून त्यांच्या ऋणातून मुक्त व्हावे आणि आपल्या मुलांसमोर चांगला आदर्श घालून द्यावा. अश्याने आपलेही प्रारब्ध चांगले होते.

आज शहरात राहणारा नोकरवर्ग घरातून लवकर निघतो त्यांना इच्छा असूनही पान ठेवता येत नाही असा एकंदरीत सूर दिसतो. पण निदान थोडा भात त्यावर दही (मीठ घालायचे नाही) असे रोज ठेवावे आणि सर्वपित्री अमावास्येला मात्र संपूर्ण जेवणाचे पान ,आपल्या पूर्वजांच्या आवडीचा स्वयंपाक करावा . मी गेले कित्येक वर्ष पितृपक्षात रोज घरात सकाळी जे काही अन्न शिजवले असेल ते ठेवते. मनास शांतता लाभते. आपणही करून पहा.

आपल्या पितरांचे आशीर्वाद घ्यायचे कि आपल्या दुष्कार्मातून त्यांचे तळतळाट घ्यायचे ते ज्याचे त्याने ठरवायचे .फक्त एक लक्ष्यात असुदे कि अखेर आपल्याला परमेश्वरा समोर उभे राहायचे आहे तेव्हा आपला सगळा लेखाजोखा समोर असणार आहे, तेव्हा कृती करताना विचारपूर्वक करावी.

थोडक्यात पितृदोष आपण आपल्याच चुकीच्या कर्माने निर्माण करतो. कुणाचा द्वेष ,मत्सर करणे ,एखाद्याला पाण्यात पाहणे ह्याने खरच काही साध्य होते का ? तर नाही. उलट आपल्या विचारांचा प्रभाव आपल्यावर होवून आपल्यालाच आजारपण येते ,मानसिक संतुलन बिघडते . पूर्व संचीताप्रमाणे आपले आयुष्य आहे ,त्यामुळे उगीचच दुसर्याची बरोबरी आणि हेवेदावे करण्यापेक्षा उपासनेच्या मार्गावर चालणे आणि आपले आयुष्य आनंदी करणे हे सर्वार्थाने चांगले .पटतंय ना?

व्यक्ती हयात असताना तिला वाईट वागणूक देवून तिचे क्लेश ओढवून घ्यायचे आणि ती गेल्यानंतर तिच्यासाठी पान ठेवायचे हे केल्याने त्या व्यक्तीचे किती आशीर्वाद मिळतील माहित नाही . त्यापेक्षा हाडामासाच्या माणसाची हयात असतानाच सेवा केली तर ते निश्चित फलदायी ठरेल हे सांगायला कुणाचीच गरज नाही. शेवटी आपली कर्म बोलतात ..चांगली वाईट कशीही असोत.

गेलेल्या व्यक्तीचे त्यांच्या तिथीला आणि पितृपक्षातील तिथीला श्राद्ध कर्म करणे हे क्रमप्राप्त आहे. पण ज्यांना ह्यातील काहीच जमत नसेल त्यांनी दानधर्म करावा आणि आपल्या पितरांना सद्गती  मिळावी म्हणून  श्री दत्त गुरुंचा  जप करावा. बरेचदा आपल्याला एखाद्या नातेवायिक किंवा स्नेह्याची संपत्ती किंवा वास्तू भेट म्हणून मिळते . त्यांचेही त्यांच्या तिथीला आणि पितृपक्षात श्राद्ध करणे क्रमप्राप्त आहे .

 मृत्यू पश्चात  शास्त्रात सांगितल्याप्रमाणे  आपण १३ दिवस दुखवटा ( सुतक ) पाळतो तसेच १० वे - १३ वे सर्व क्रियाविधि करतो . त्यातील मुख्य विधी म्हणजे १० व्या दिवशीचा पिंड दानाचा . ह्या दिवशी आपण पितरांसाठी तर्पण आणि पिंडदान करतो. ह्या दिवशी पिंड ठेवल्यावर जेव्हा कावळा पिंडास शिवतो तो दिवस खरा . कावळा  पिंडास शिवला म्हणजे गेलेल्या व्यक्तीची काहीही इच्छा राहिली नाही ती शांतपणे पुढील प्रवासास गेली असाच अर्थ आहे. ह्यावितिरिक्त अगदी पितृपक्षात सुद्धा जेव्हा कावळा आपण ठेवलेल्या पानास शिवतो त्याबद्दल आपण म्हणूया कि कावळाच काय इतर पक्षीही येतात ,त्यांना भूक लागते ते  अन्न  ग्रहण करतात इतकाच त्याचा अर्थ आहे. खरा कावळ्याने आपल्या ठेवलेल्या पिंडास शिवणे हे १० व्या दिवशीच होते आणि तेच फक्त महत्वाचे आहे.
शेवटी पितर आपल्याला आकाशातून सोने दागिने नाही देणार ते फक्त आशीर्वादच देतील. पण त्यांच्या आशीर्वादानेच आपले आयुष्य सुकर होयील हे नक्की.

पितृपक्ष येतोय ,केल्याने होत आहे रे आधी केलेची पाहिजे ह्या उक्तीस धरून ,पितरांची क्षमा मागुया आणि पितृपक्षात त्यांच्या सेवेत राहून ऋणमुक्त होऊया आणि त्यांच्या आशीर्वादाने आपले जीवन सर्वार्थाने उजळून टाकूया, कृतकृत्य होऊया.


अस्मिता

 लेख आवडल्यास अभिप्राय जरूर कळवा.

antarnad18@gmail.com

#antarnad #pitrupaksh #mahalay #hindusanskruti #generations #prayers #blessings
#अंतर्नाद #पितृपक्ष #महालय #श्राद्ध #हिंदूसंस्कृती #पिढीरूढीपरंपरा #ऋणमुक्त #आशीर्वाद #पिंडदान

हनुमान वडवानल स्तोत्राचे महत्व

||श्री स्वामी समर्थ ||

हनुमान वडवानल स्तोत्र हे अद्भुत ,त्वरित फलदायी होणारे स्तोत्र आहे. एखादे काम किंवा मोठी समस्या असेल तर हे स्तोत्र वाचतात. अनेक दिवस प्रयत्न करून काम मिळत नसेल तर संकल्प सोडून आपले काम होईपर्यंत ह्या स्तोत्राचे पठण करावे. आपले काम झाल्यावर मारुतीच्या किंवा शनी महाराजांच्या देवळात जावून तिथे ११ काळे उडीद , तेल , रुयीच्या पानाचा हार अर्पण करावा. त्यानंतर ह्या स्तोत्राचे पठण करू नये. काही लोक पुढेही वाचन सुरु ठेवतात . आपल्याला ताप आला तर आपण क्रोसिन घेतो पण ताप गेल्यावर ती घेत नाही तसेच आहे हे . काम झाल्यावर वाचन सुरु ठेवू नये.

प्रचीती घेवून बघा. हे सर्व उपाय वरवर साधे वाटत असले तरी त्यात सर्वात महत्व आहे ते “ मनातील भाव आणि श्रद्धा ” . अत्यंत श्रद्धायुक्त अंतकरणाने वाचन केल्यास ते फळ देणार ह्यात शंकाच नाही . अनुभव घ्या आणि श्री हनुमंताच्या कृपेस पात्र व्हा.

सध्या धनु राशीला शेवटची अडीचकी, मकरेस मधली आणि कुंभ राशीस पहिली अशी साडेसाती चालू आहे. शनीचा जप , हनुमान चालीसा वाचल्यास त्रास कमी होईल आणि मार्ग मिळेल .

सर्वांवर शनी महाराजांची कृपा राहो हीच शनी महाराजांच्या चरणी प्रार्थना.

ओं शनैश्चराय नम:

अस्मिता

लेख आवडल्यास खालील लिंक वर अभिप्राय नक्की पाठवा .

Antarnad18@gmail.com

#antarnad #saturn #shani #hanuman vadvanal stotra #sadesati #faith #reverence
#अंतर्नाद #शनी #हनुमान वडवानल स्तोत्र #साडेसाती #श्रद्धा #विश्वास #प्रचीती 
#शनी कि ढय्या

Innovations Unlimited …..

|| श्री स्वामी समर्थ ||

आजचे युग हे प्रचंड स्पर्धात्मक आहे आणि त्यात टिकून राहायचे असेल तर बुद्धी आणि युक्तीचा सुरेख मेळ ज्याने घातला तो तरला .आपली उत्पादने विकण्यासाठी लोक कायकाय शक्कल लढवतील काही सांगता येत नाही . माझ्या पाहण्यात , वाचनात आलेली काही उदाहरणे आज देत आहे.

दादर येथील एका मिठाई विक्रेत्याने काही वर्षापूर्वी १० वी च्या विद्यार्थ्यांसाठी एक उत्तम संकल्पना आणली होती. 90% वरील गुण मिळालेल्या मुलांनी त्यांची Mark sheet दाखवून पेढ्यांवर Special  Discount  घ्यावा अशी त्यांनी जाहिरात केली होती.

अशीच अजून एक भन्नाट कल्पना Bandra येथील एका Juice Centre ने राबवली होती. मुंबईत त्या दिवशी जितके तापमान तितका Discount त्यांच्या काही Product वरती त्यांनी ठेवला होता.

काही दिवसापूर्वी आम्ही मैत्रिणी एका मोठ्या नावाजलेल्या हॉटेलात जेवायला गेलो होतो . व्यापारात खेळतात ते फासे त्यांनी आम्हाला टाकायला सांगितले .त्यात जो आकडा येयील तितका Discount आम्हाला आमच्या Bill वरती त्यांनी दिला.

कालच वाचनात आले कि Myanmar मधील एका हॉटेल ने एक अद्भुत Discount योजना राबवली. चित्रात स्पष्ट दिसत आहे कि ज्या बार मधून तुम्ही जाल तितका Discount तुमच्या बिलावर तुम्हाला मिळेल.
आपल्या उत्पादनांचे मार्केटिंग करणे हे एक कौशल्य आहे. त्यासाठी वेगवेगळ्या युक्त्या वापरल्या जातात .

आजच्या स्पर्धात्मक युगात काळानुसार जो बदलतो आणि आपले उत्तोपादन विकण्चयासाठी वेगवेगळ्या कल्पना लढवतो तोच  “बाजीगर ” ठरतो.

अस्मिता 

अभिप्राय जरूर द्या.

Antarnad18@gmail.com

#antarnad #marketing tricks #product selling #marketing gimmics #discount #innovations 

|| श्री स्वामी समर्थ ||

आज  " अंतर्नाद " ह्या माझ्या ब्लॉग वरती १०० लेख लिहून पूर्ण झाले. मला तर हे सगळे स्वप्नवतच वाटत आहे. लहानपणापासून मला लेखनाची आवड होती आणि ब्लॉग च्या माध्यमातून ती  पूर्ण झाली.

माणसाने नेहमी आपल्याला काय वाटते ते मोकळेपणाने सांगावे किंवा लिहावे. आपल्या भावना मग त्या कुणाहीविषयी असोत मोकळेपणाने बोलाव्यात . मन शांत राहते .पाणी हे नेहमी वाहते राहिले पाहिजे .

मी ब्लॉग सुरु केला आणि त्यानिम्मित्ताने मी व्यक्त होवू लागले. रोज नवनवीन  विषय सूचू लागले आणि लिखाणात मी रमू लागले. 

माझ्या ब्लोगवरील संपूर्ण लिखाणाचे श्रेय अर्थातच तुम्हा वाचकांना .प्रत्येक लेखा नंतर येणारे फोन, मेसेज ह्यामधून मला सतत प्रेरणा मिळाली . अनेकांनी विषयसुद्धा सुचवले . आपले छंद जोपासणे, आपल्या आवडत्या क्षेत्रात रमणे किती जणांना जमते ,म्हणूनच मी स्वतःला भाग्यवान समजते . मला आवडणाऱ्या लिखाणाच्या क्षेत्रात मला ह्या ब्लॉग च्या माध्यमातून वाव मिळाला हे माझे खरच सौभाग्य आहे. 

आज माझे १०० लेख लिहून पूर्ण झाले.  आपली कलाच आपल्याला आयुष्य कसे जगवायचे ते शिकवते . मला वाचकांचे अभिप्राय खरच समृद्ध करत आहेत ,प्रोत्चाहन देत आहेत  ह्याबद्दल मी आपल्या सर्वांची ऋणी आहे .

स्वतःसाठी तर सगळेच जगतात पण इतरांसाठी जगणे ह्यात किती आनंद आहे तो मी ह्या लिखाणाच्या माध्यमातून अनुभवत आहे. 

वाचकांचे अभिप्राय , सूचना  हा ह्या ब्लॉग चा कणाच आहे म्हंटले तर वावगे ठरू नये  आणि म्हणूनच आपल्या सर्व वाचकांचे मनापासून शतशः आभार . असेच  माझ्या आणि " अंतर्नाद "  सोबत सदैव उभे राहा कारण आपले अभिप्राय आणि मार्गदर्शन माझ्यासाठी फार मोलाचे आहेत ,त्यावरच माझी पुढील वाटचाल असणार आहे. 

पुन्हा एकदा मनापासून आभार .

अस्मिता

#antarnad #100 articles #reviews #instructions #writing #express #thoughts 

#अंतर्नाद # १०० लेख #अभिप्राय #सूचना #मार्गदर्शन #लेखन # व्यक्त #अव्यक्त #वाचक वर्ग 

मी गेलो ऐसे मानू नका भक्तीत अंतर ठेवू नका

|| श्री स्वामी समर्थ ||

अनंतकोटी ब्रम्हांडनायक महाराजाधिराज योगीराज परब्रम्ह भक्त
प्रतिपालक शेगाव निवासी समर्थ सद्गुरू श्री गजानन महाराज कि जय.

लाखो भक्तांचा श्वास असणारे संत शिरोमणी श्री. गजानन महाराजांनी भाद्रपद शुक्ल पंचमीला सन १९१० ,गुरुवारी ऋषी पंचमीच्या दिवशी आपला देह ठेवला आणि लाखो भक्त जणू पोरके झाले. आपण देह ठेवणार हा दिवस महाराजांनी निश्चित केला होता आणि तसे त्यांनी आपल्या भक्तांना सुचीतहि केले होते. महाराजांची प्राणज्योत मालवली आणि शेगाव भकास झाले . वातावरणात एकप्रकारची उदासीनता आली. शेगावातील आबालवृद्धांनी मठाकडे घाव घेतली . भक्तांच्या आक्रोशाने आसमंत भरून गेला. तेव्हा आजच्या सारखी फोनची सोय नव्हती. महाराजांनी आपल्या दिव्या दृष्टीने लाखो भक्तांच्या स्वप्नात जावून आपण देह ठेवल्याचे सांगितले आणि भक्तांनी शेगावची वाट धरली..आपल्या गुरूंचे अभिलाषी असणार्या भक्तांना अखेरचे दर्शन घेता यावे म्हणून महाराजांच्या टाळूवर लोणी ठेवले ,ते वितळू लागले म्हणजेच अजून शरीरात थोडी धुगधुगी होती. भक्तांनी दर्शन घेतल्यावर शेवटी भुयाराचे द्वार लावण्यात आले. भक्तांवर दुक्खाचा डोंगर कोसळला. महाराजांची प्राणज्योत मालवली आणि शेगाव भकास दिसू लागले.

ह्यापुढे महाराजांचे दर्शन होणार नाही हि कल्पनाही मनास पटणारी नव्हती. वस्त्राप्रमाणे शरीर बदलावे लागते असे महाराज म्हणत. आज महाराज आपल्यात शरीराने नसले तरी क्षणोक्षणी आपल्या भक्तांना प्रचीती देवून आपले अस्तित्व त्यांनी दाखवून दिले आहे.

आज महाराजांचा महानिर्वाण दिन आहे.महाराजांनी आपल्या भक्तांना आयुष्यभर पुरेल अशी शिदोरी “श्री गजानन विजय ” ह्या ग्रंथाच्या माध्यमातून दिली आहे. ह्या ग्रंथातील प्रत्येक अध्याय हा एक शिकवण आहे. महाराज उष्ट्या पत्रावळीवरील अन्न वेचून खाताना बंकटलाल आणि पितांबर ह्यास दिसले. फेकून दिलेल्या अन्नावरही एकजण जेवू शकतो ह्याची जाणीव  आपल्याला प्रथम अध्यायात महाराजांनी दिली आहे. पण आपण त्याचे पालन करतो का? नाही . आपल्या घरात रोज काहीतरी अन्न फुकट जाते आणि फेकून दिले जाते . गजानन विजय हा ग्रंथ आपल्या आयुष्यासाठी अत्यंत पूरक आहे . आपण त्याची असंख्य पारायणे करतो ,नेवैद्य करतो पण त्यातील दिलेल्या शिकवणीचे पालन करतो का ?स्वतःच्याच मनाला प्रश्न विचार ..उत्तर मिळेल .

महाराजांची सेवा हि फक्त ग्रंथाची पारायणे करणे नसून त्यातील उपदेशांचे प्रत्यक्ष जीवनात पालन करणे हि होय. महाराजांचे अस्तित्व चराचरात आहे. इतरत्र कुठेही त्यांना शोधायची गरज नाही कारण ते आपल्या श्वासात आहेत . महाराजांचे स्थान आपल्या हृदयात आहे.त्यांचे आपल्या प्रत्येक कृतीवर ,आपण बोलत असलेल्या प्रत्येक शब्दावर आणि विचारांवर लक्ष आहे हे विसरायचे नाही . प्रत्येक कृती करताना हि त्यांना आवडेल का हा विचार करून केली तर आपल्याकडून चूकच होणार नाही. आपण प्रपंचात आहोत त्यामुळे अगदी आखीवरेखीव जीवन जगू शकत नाही . सर्व षडरीपु आपल्यात ठासून भरलेले आहेत पण तरीही महाराजांच्या धाकाने चुका निशितच कमी होतील. आपले विचार ,कृती ह्यावर संयम येयील.

मुळातच माणसाने माणसाशी माणसासारखे वागावे हि साधी सोप्पी शिकवण संतानी आपल्याला दिली आहे .त्यानुसार वागले तार संतसेवा होईलच पण जीवनही सार्थकी लागेल. महाराजांना आपल्याकडून प्रेमाशिवाय काहीही नको. देव खर्या भक्तीभावाचा भुकेला असतो.आपल्यातील भाव तो नक्कीच ओळखतो . आपल्या संकट समयी आपले महाराज नक्कीच धावून येतात आणि मार्ग दाखवतात ,संकट हरण करतात अशी उदाहरणे पावलोपावली आहेत. “ मी गेलो ऐसे मानू नका भक्तीत अंतर ठेवू नका ” हे सांगून महाराजांनी भक्तांना त्यांच्या अस्तित्वाचा दाखलाच दिला आहे. श्री गजानन विजय पारायणाचे भक्तांना असंख्य अनुभव आहेत. हा अद्भुत तितकाच रसाळ ग्रंथ महाराजांच्या लीलांनी भरलेला आहे.

भक्तांनी अपेक्षाविरहित फक्त सेवा करावी . आपल्याला कधी काय द्यायचे ते त्यांना माहित आहे.योग्य वेळ आली कि सर्व होणार फक्त आपला विश्वास कधीही ढळू द्यायचा नाही. महाराज खूप परीक्षाही पाहतात पण “ भक्तीत अंतर ठेवू नका ” ह्या उक्तीला धरून फक्त सेवा करत राहावी.

महाराज सर्वज्ञ आहेत ,त्रिकालज्ञानी आहेत आपला त्यांच्यावर टाकून शांत राहावे इतकेच.महाराज आपण दिलेल्या हारतुर्यांचे मोजमाप करत नाहीत.  आपला अंतरीचा भाव जाणतात आणि आपल्या पाठीशी सदैव उभे राहतात.

आपले रोजचे जीवन आणि श्री गजानन विजय ग्रंथ ह्यांचे अतूट नाते आहे, हे ज्यास उमगेल त्याचे जीवन सार्थकी लागेल.आनंदाचे डोही आनंद तरंग अश्याच अवस्थेत तो कामा असेल . भक्तीचा आनंद वेगळाच असतो तो शब्दांकित करता येत नाही तो फक्त ज्याचा त्याने अनुभवायचा असतो.

आपला प्रपंच सांभाळून महाराजांच्या सेवेत आपल्याला झोकून द्यावे आणि त्यांच्या आशीर्वादास पात्र व्हावे.जप किती करता ,पारायणे किती करता ह्यापेक्षा ती किती भक्तीने करता हे महत्वाचे आहे. कुणी माना अथवा मानु नका ,महाराजांचे अस्तित्व आहे आणि ते अबाधित आहे. महाराजांची सेवा करणे हे पूर्वसंचिताशिवाय अशक्य आहे. ज्यास हा आनंद मिळाला तो त्याने लुटावा .महाराजांच्या समोर नतमस्तक व्हावे. अनेकांच्याकडे पोथी आहे पण त्यातील एक शब्दही न वाचणे हे त्यांचे प्राक्तन आहे. ह्या सर्वस गुरुकृपा लागते आणि ज्यास हि प्राप्त झाली तो ह्या भक्तिरसात अखंड बुडतो. ज्याला ह्या भक्तीचे वेड लागले त्याला निसंशय कधीच कमी पडणार नाही. प्रपंच वेशीवर टांगून केलेली सेवा मान्यच होणार नाही कारण कुठल्याही संतानी प्रपंच सोडून परमार्थ करा असे कधीच सांगितले नाही उलट प्रपंच करता करता परमार्थ करा हेच त्यांना अभिप्रेत आहे.  उठसुठ लहानसहान गोष्टींसाठी महाराजांना वेठीस धरणे हे भक्तांसाठी योग्य नाही .एखादी जटील समस्या आली तार आपण हाक मारायच्या आतच महाराज धावून येणार हा विश्वास अभेद्य ठेवावा.

आज माझ्या ब्लॉगवर 100 लेख लिहून पूर्ण झाले. अर्थात ह्या सर्वाचे श्रेय माझे गुरु श्री गजानन महाराज आणि श्री स्वामी समर्थ ह्यांनाच, कारण लेखणी जरी माझ्या हाती असली तरी लिहायची बुद्धी देणारे , लिहून घेणारे सर्वेसर्वा तेच तर आहेत .म्हणूनच प्रत्येक लेख लिहून झाला कि मी तो त्यांच्याच चरणी ठेवते आणि पुढील लेखाकडे वळते .

ह्यापुढील माझ्या ब्लॉग ची वाटचाल त्यांच्याच कृपेने होयील ह्याबद्दल मला तिळमात्र शंका नाही.

अस्मिता

लेख आवडल्यास अभिप्राय द्यायला विसरू नका.

Antarnad18@gmail.com

#antarnad #shri gajanan maharaj #shegaon #spiritual life #100 articles @depth and surrender  #adhyatm #sadhna #shri gajanan vijay granth
#अंतर्नाद #श्री गजानन महाराज #शेगाव #समाधी #महानिर्वाण #100 लेख #समर्पण #अध्यात्म
#प्रचीती #भक्ती #गजानन विजय ग्रंथ

गणरायासोबत देऊया करोनाविरुद्ध लढा

||श्री स्वामी समर्थ ||

चरणी ठेवितो माथा

भाद्रपद शु. चतुर्थीला आपल्या लाडक्या गणरायाचे आगमन होत आहे. गणपती हे हिंदूंचे आराध्य दैवत असून ते सर्वांच्याच मनावर अधिराज्य करते. गणेश चतुर्थी ते अनंत चतुर्दशी हे ११ दिवस तनमन धनाने आपण श्रीं गणेशाची विविध प्रकारे आराधना करतो. गणेशाच्या मूर्तीची मनोभावे प्रतिष्ठापना करून त्याची भक्तिभावाने पूजा केली जाते. गणपतीला मोदक फार प्रिय असल्याने त्याला मोदकांचा प्रसाद दाखवला जातो. गणपतीची आरास करण्यासाठी घरातील बच्चे कंपनीला वेळ अपुराच पडतो. एकंदरीतच बाप्पाच्या येण्याने वातावरण आनंदी होते. पुणे मुंबई सारख्या शहरात गणपतीच्या मोठ्या मूर्ती आणि डोळे दिपवणारी आरास असलेला विलोभनीय सोहळा  पाहायला लाखो भाविकांची हजेरी लागते.

ह्या वर्षी म्हणजे 2020 ह्या गणेशोत्सवावर सावट आहे ते कोरोनाचे. संपूर्ण जगाला विळखा घालून होत्याचे नव्हते करणाऱ्या ह्या विषाणूने आपल्याला गेले कित्येक महिने घरात बंदिस्त करून ठेवले आहे. गणेश चतुर्थीचा देखणा सोहळा अगदी ४ दिवसांवर आला आहे ,पण एकंदरीतच बाह्य परिस्थितीमुळे दर वर्षीच्या उत्चाहावर थोडे विरजण पडले आहे, असे म्हंटले तर वावगे ठरू नये. गणपतीच्या आगमनाची चाहूल लागताच रस्ते विविध प्रकारच्या सजावटीच्या ,पूजेच्या वस्तूंनी गजबजू लागतात. फुल मार्केट मध्ये पाऊल ठेवायला जागा नसते. मिठायीच्या ,पूजेच्या सामानाच्या दुकानात वर्दळ वाढू लागते. पण आज तितके रम्य चित्र नाही.

संपूर्ण जगावरील करोनाच्या संकटाने उद्योगधंद्यांची चक्रे थांबली आहेत. मुंबईसारख्या आर्थिक राजधानीत lifeline म्हंटली जाणारी रेल्वे सेवा कोलमडून पडली आहे . अर्थचक्रावर परिणाम झाल्याने कित्येकांच्या नोकर्या गेल्या आहेत तर कित्येक जण अर्ध्या वेतनावर काम करत आहेत . हातावर पोट असणार्यांचे तर हाल सहन होण्यापलीकडचे आहेत. कधीही कुणी विचारही केला नसेल अशी परिस्थिती उद्भवल्याने प्रत्येक जण हवालदिल झाला आहे. अनेकांनी हा धक्का न पचवता आल्याने आत्महत्याही केल्या आहेत . ह्या विषाणूने अनेकांचा बळी घेतला आणि कुटुंबे उध्वस्त झाली. हळूहळू आपण ह्या परिस्थितीशी दोन हात करत बाहेर येण्याचा आटोकाट प्रयत्न करत असलो तरी ह्या सर्वातून बाहेर यायला आपल्याला बराच अवधी लागणार आहे. अश्या ह्या पार्श्वभूमीवर गणरायांचे आगमन होत आहे. आपण सर्वजण विघ्नहर्ता ह्यातून आपल्या सर्वाना बाहेर काढेल हा विश्वास मनी बाळगून आहोतच आणि म्हणूनच ह्याही स्थितीत प्रत्येक जण मोरयाच्या स्वागतास सज्ज होत आहे .

खर सांगू का? आपला प्रत्येक दिवसही पूर्ण चांगला किंवा वाईट नसतो. आपण रोज पूजा करतो तेव्हा क्षणभर तरी आपल्याला प्रसन्न वाटते, देवघरातील दिव्यासमोर उभे राहिले कि शांत वाटते ,आत्मविश्वास येतो अगदी तसेच मयूरेश्वराच्या आगमनाने आपल्यातील जगण्याच्या आशा पुन्हा पल्लवित होत आहेत ,सगळ काही आता पूर्ववत होयील हा आशेचा किरण घेवूनच जणू हा सिद्धिविनायक येत आहे.

आज आपल्याला हा उत्सव साजरा करताना ,सरकारने आपल्या सुरक्षिततेसाठी घातलेल्या अनेक बंधनांचे पालन करणे अत्यावश्यक आहे. प्रामुख्याने जिथे सार्वजनिक गणपतीची प्रतिष्ठापना होत आहे तिथे तर काटेकोर पणे नियम पाळणे गरजेचे आहे. आपल्या २ क्षणांच्या आनंदासाठी नियमांचे उल्लंघन केले ,परिस्थितीचे तारतम्य बाळगले नाही तर पुढील स्थिती आत्ताच्या पेक्षा भयंकर होवू शकते ह्याचे भान असायलाच हवे  .गणपतीची आरास आपण दरवर्षीच करतो पण ह्यावर्षी अगदी साध्या सोप्प्या पद्धतीने घरातच आरास करुया .गणरायाला फुलेही हवीत मान्य आहे, पण त्यासाठी सर्व नियम तोडून आपण फुल मार्केट ,पूजेच्या दुकानात गर्दी केली तर ती प्रत्यक्ष बाप्पालाही आवडणार नाही.

आपल्यावरील करोनाचे संकट पूर्णतः निश्चितच टळलेले नाही त्यामुळे हा ११ दिवसाचा सोहळा साजरा करताना कुठल्याही गोष्टीचे भान सोडून चालणार नाही. आज मुंबईसारख्या शहरात ट्रेन बंद आहेत त्यामुळे रस्त्यावरील ट्राफिक प्रमाणाबाहेर वाढला आहे. अश्या स्थितीत आपल्या नातेवाईक ,मित्रमंडळींकडे जाण्याचा अट्टाहास आपण थोडाकाळ बाजूला ठेवला पाहिजे. घराबाहेर कमीतकमी पडून गर्दी टाळणे हे सर्वांच्याच हिताचे आहे. बाहेरील परिस्थिती संवेदनाशील असली तरी आपण सर्वच ती सुज्ञपणे हाताळू ह्यात दुमत नाही.

आपण शरीराने कुठेही गेलो नाही तरी घरात बसून गणपतीची सेवा श्री गणेश स्तोत्र ,अथर्वशीर्षाचे पारायण ,गणपतीचा जप अश्या सर्व माध्यमातून करू शकतो .शेवटी श्रद्धा महत्वाची. जास्तीतजास्त गणेश उपासना आपल्या वास्तूत केली तर ती आपल्या वास्तूलाही लाभेल.

आपल्या घरातील देव्हार्यात असलेल्या श्रीगणेश मूर्तीची पूजा , अभिषेक ,महानेवेद्य करून गणपती उपासना केली तर ती अधिक फलदायी ठरेल. ह्या वर्षी कदाचित खूप मोठी वाजतगाजत मिरवणूक निघणार नाही , ढोलताशांच्या आवाजात बाळगोपाळांचा जल्लोष होणार नाही पण आपण ठेवलेला संयम, शिस्त ,करोनाविरुद्धचा लढा , आपल्या असंख्य पोलिसांनी दिलेली प्राणांची आहुती , आपल्या डॉक्टर ,नर्सेस आणि सर्वच मेडिकल क्षेत्रातील लोकांनी “करोना ” नामक यशस्वीरीत्या पेललेले शिवधनुष्य गणरायाला मनापासून आवडेल. माणसाने माणसातील माणुसकी जीवन ठेवल्याचा हा केव्हडा मोठा दाखला आहे आणि तो पाहून आपल्या असंख्य भक्तांवर गणराज आपली कृपादृष्टी टाकेल आणि करोना सोबतच्या लढ्यात आपल्यासोबत उभा ठाकेल हे नक्की.

आजची हि स्थिती कायम थोडीच राहणार आहे ? हेही दिवस जातील . पुढे कित्येक गणेशोत्सव येतील आणि ह्यावर्षीची सर्व उणीव आपण पुढील वर्षी भरून काढू. पण ह्यावर्षी गरज आहे ती संयमाची , गणरायावरील आपल्या असीम भक्तीची. गणेशावरील भक्तीचा ह्या वर्षी अगदी कस लागणार आहे. त्यामुळे कुठेही दर्शनासाठी ,खरेदीसाठी गर्दी करू नका ,सगळ्यांना सर्व मिळणार आहे पण नियमांचे उल्लंघन कदापि नको . हा सोहळा ह्याही परिस्थितीत तितक्याच दिमाखात , विलोभनीय साजरा करणे हे आपल्या सर्वांसमोर खरेखुरे आव्हान आहे आणि तीच गणरायाची खरीखुरी पूजाहि आहे.

गणेशभक्तांसाठी गणरायाचे आगमन , प्रतिष्ठापना ,सजावट , षोडशोपचार पूजा ,नेवैद्य ,आरती ह्या हृदयाच्या समीप असणार्या गोष्टी आहेत .त्या होणारच ,फक्त ह्या वर्षी त्या आपल्या वास्तू पुरत्या मर्यादित राहणार आहेत इतकच . आपण ह्याचे कुठल्याही स्थितीत उल्लंघन केले तर आपल्याला बुद्धी देणाऱ्या ह्या विघ्नहर्त्या ,बुद्धीच्या देवतेस म्हणजेच गणपती बाप्पासही ते आवडणार नाही.

परिस्थिती काहीही असो पण आपल्याला लंबोदरा विषयी वाटणारे प्रेम, श्रद्धा तसूभरही कमी झालेली नाही. आपली श्रद्धा , मनापासून केलेली पूजा आणि भक्तीमुळेच बाप्पा प्रसन्न होवून आपल्याला आशीर्वाद देवून ,ह्या करोना महामारीचा समूळ नाश करील हा विश्वास प्रत्येक भक्ताने मनात अभेद्य ठेवला पाहिजे.

हिंदू संस्कृतीत सणावारांची रेलचेल आहे आणि प्रत्येक सण नेहमीच काहीतरी शिकवण देवून जात असतो . असाच हा अमंगलाचा नाश करून सर्वत्र मंगल करणारा ,आपल्या भक्तांच्या हाकेला धावून जाणारा विघ्नहर्ता आपल्याला आशेचा किरण दाखवेल ह्यात शंकाच नाही. नुसत्या त्याच्या आगमनाची चाहूल सुद्धा आपल्याला पुनर्जीवित करत आहे. ह्याही परीस्थितीत आपण ह्या महागणपतीचे जमेल तसे श्रद्धेने ,प्रेमाने स्वागत करत आहोत. आपला हा भक्तीचा सोहळा पाहून बाप्पा त्याचा वरदहस्त आपल्यावर ठेवणारच.

चला तर मग गणेशाच्या आगमनास सारेजण सज्ज होऊया , उभ्या ११ दिवसाच्या ह्या सोहळ्यात मनापासून त्याच्या सेवेत रुजू होऊया आणि एका नवीन युगाची सुरवात करुया. समाज आणि पुढील पिढ्यांसमोर एक चांगला गणेशभक्त कसा असतो ह्याचा एक उत्तम आदर्श ठेवूया .

“अंतर्नाद ” च्या सर्व वाचकांना श्री गणेशचतुर्थी च्या मनापासून शुभेछ्या . विघ्नहर्ता सर्व विघ्ने दूर करून सर्वाना सुबुद्धी , आरोग्य ,यश देवुदे हीच त्याच्या चरणी प्रार्थना  .गणराज आपल्या भोळ्या भक्तीचा भुकेला आहे. भक्तांच्या हाकेला धवून येणारा आहे, तो आपल्या मनोकामना नक्कीच पूर्ण करेल हा विश्वास ठेवा.

अस्मिता

लेख आवडल्यास अभिप्राय द्यायला विसरू नका.

Antarnad18@gmail.com

#antarnad #shri ganesh chaturthi #modak #ashtvinayak #vighnharta #aarti #celebration #lord ganesha #ganesh festival

#अंतर्नाद #श्री गणेश चतुर्थी #मोदक #आरास #अष्टविनायक #विघ्नहर्ता #आरती #पूजा #हिंदूंचा सण

Interview Tips

|| श्री स्वामी समर्थ ||

शिक्षण पूर्ण झाले कि वेध लागतात ते नोकरीचे. नोकरीसाठीची पहिली पायरी म्हणजे “ Interview  ”. गेल्या अनेक वर्षात IT Recruitment ह्या क्षेत्रात कार्यरत असल्यामुळे , Interview संदर्भातील माझे काही अनुभव आज आपल्यासोबत शेअर करत आहे.

आजकालच्या स्पर्धात्मक युगात नोकरी मिळणे आणि तेही आपल्या आवडीच्या क्षेत्रात हा एक मोठा challange आहे. नोकरी तर करायचीच आहे पण कुठेलीतरी जाहिरात दिसली म्हणून नोकरीसाठी Interview द्यायला जाण्यात तसाही काही अर्थ नाही.

मुळातच शिक्षण संपले कि मुलांनी आपल्या पुढील आयुष्याबद्दल दिशा निश्चित करणे गरजेचे आहे. मी कुठल्या क्षेत्रात शिक्षण घेतले आहे आणि त्यानुसार नोकरीसाठी कुठली क्षेत्रे आहेत ह्याचा सर्वप्रथम अभ्यास केला पाहिजे. आपल्याला राहत्या शहरातच नोकरी करून स्थायिक व्हायचे आहे कि परदेशात जायचे आहे हे मनाशी पक्के करायचे .आपल्याला कुठल्या प्रकारचे काम करण्याची इच्छा आहे आणि अंदाजे आपण अर्ज करणार त्या पोस्ट साठी आपली पगाराची अपेक्षा काय असायला हवी.एखादी दिसली जाहिरात चालले Interview द्यायला असे केले तर पदरी निराशाच येयील.अभ्यासपूर्ण तयारीने गेले तरच निभाव लागेल.

वरील बाबींचा खोलवर अभ्यास झाला कि सर्वात पहिली गोष्ट डोळ्यासमोर येते ती म्हणजे आपला “ अर्ज / Resume / Bio-Data ”. Resume इतका अर्थपूर्ण असावा कि समोरचा कमीतकमी प्रश्न विचारेल. Resume हा आपल्याबद्दलचे संपूर्ण तपशील थोडक्यात देणारा असावा . आपले संपूर्ण नाव , पत्ता , जन्मतारीख , राष्ट्रीयत्व ,फोन नंबर ,आपले शिक्षण (सर्वात अलीकडचे शिक्षण सर्वप्रथम असले पाहिजे ),माध्यमिक , उच्च माध्यमिक आणि तांत्रिक शिक्षण. आपण पूर्वी कुठे नोकरी केली असल्यास त्याचा तारखेवार तपशील. आपले छंद , इतर क्षेत्रात मिळवलेले प्राविण्य , आपल्याला ओळखत असणार्या २ व्यक्तींचे नाव आणि माहिती ह्या सर्व गोष्टी क्रमाने सूचित केल्या पाहिजेत.

आपला Resume हा दीड ते दोन पानापेक्षा अधिक असू नये. Resume पाहून आपल्याला Interview मध्ये प्रश्न विचारले जातात त्यामुळे त्यातील तपशील हा मुद्देसूद ,तारीखवार आणि प्रमाणशील हवा. ज्यांच्या नावाचा Ref द्याल त्यांना त्याबद्दल कल्पना असायला हवी . Resume सोबत आपली सर्व प्रमाणपत्रे (Attested & True Copies) जोडावीत.

पुढील पायरी म्हणजे Interview ची तयारी. आपण ज्या कंपनीत Interview द्यायला जात आहोत त्याबद्दल जास्तीतजास्त माहिती असली पाहिजे. जसे कंपनी किती वर्ष कार्यरत आहे, त्याच्या किती शाखा आणि वार्षिक उलाढाल किती आहे. ह्या कंपनीचे शेअर्सची स्थिती ,भविष्यातील आलेख कसा असणार आहे. कॉर्पोरेट जगतात ह्या कंपनीला काय स्थान आहे. ह्या कंपनीत पुढील पाच वर्षांनी मी कुठल्या पदापर्यंत जावू शकतो तसेच आपल्याला अपेक्षित असणारे काम इथे आहे का ह्या सर्व प्रश्नांची मनासारखी उकल झाली तर आणि तरच ह्या कंपनीत intervew  देण्यात अर्थ आहे नाहीतर आपला आणि इतरांचाही वेळ फुकट .

आजकालच्या इंटरनेट युगात तार interview इंटरनेट च्या माध्यमातून घेतले जातात ,अश्यावेळी आपल्या देह्बोलीसोबत आपले संभाषण चातुर्य , आपल्या आवाजाची लय महत्वाची ठरते .आपल्या आवाजातील सकारात्मकता , आत्मविश्वास तिथे दिसणे अत्यावश्यक आहे.

“ Interview ” मध्ये काय बोलायचे नाही? हे समजणे म्हणजे  “ Interview  ” अशी साधी सोपी व्याख्या आपण करुया. Interview  मधली हीच तर मेख आहे. मुळात प्रत्येक Interview साठीची पूर्वतयारी परिपूर्ण असेल तर नोकरी हमखास मिळतेच . Interview च्या ठिकाणी गेल्यावर तिथे अनेक उमेदवार दिसले तर नर्व्हस न होता ह्या पोस्ट साठी मीच योग्य आहे असा मनात सकारात्मक विचार केला पाहिजे.

Interview मधे कसे बसावे ,उठावे काय बोलावे हेही महत्वाचे आहे कारण आपली देहबोली बरच काही सांगून जाते. आपले शिक्षण विचारले तर आपण पदवीधर आहोत हे उत्तर पुरेसे असते पण काहीजण त्यासोबत मी १० वी, १२ वी झालो आहे अशीही रीघ ओढतात . आपण पदवीधर झालो त्यातच १०वी १२वी झालो हे ओघानेच आले कि, ते वेगळे कश्याला सांगायचे. Interviewer ने विचारलेला प्रश्न निट समजून उत्तर द्यावे , प्रश्न समजला नाही तर तो पुन्हा विचारावा , समजून घ्यावा आणि उत्तर द्यावे कारण कधीतरी Interview चे panel असू शकते आणि एकापेक्षा अनेक माणसे Interview घेतात तेव्हा कधीतरी आपली तारांबळ उडते, दडपण येते आणि प्रश्न निट समजत नाही . चुकीचे उत्तर देण्यापेक्षा प्रश्न पुन्हा विचारावा ,त्यात काहीही गैर नाही. आपल्याला एखाद्या प्रश्नाचे उत्तर समजले नाही तर , मला माहित नाही हे अगदी खरे सांगावे कारण तेच जास्ती संयुक्तिक असते. आपल्याला किती पगार अपेक्षित आहे ह्या प्रश्नावर आपले काहीतरी उत्तर निश्चित असलेच पाहिजे कारण ह्या जगात प्रत्येक कामाची जशी किंमत आहे तशी प्रत्येक माणसाचीही आहे. तुम्ही द्याल तो पगार असे उत्तर चुकूनही देवू नये.

आपले प्रत्येक उत्तर आपल्या व्यक्तिमत्वाची आणि आपल्या विचारसरणीची ओळख करून देते हे लक्ष्यात असुदे. उत्तरे विचारपूर्वक द्यावीत त्यासाठी काही सेकंदांचा अवधी घ्यावा . Interview मध्ये जे विचारले आहे त्याला धरूनच मोजक्या शब्दात उत्तरे असावीत ,फार भापट पसारा नको. उत्तरे देताना अहंकार नको पण आत्मविश्वास मात्र हवा. कंपनीबद्दल माहिती विचारली तर अगदी लेटेस्ट माहिती द्यावी म्हणजे चांगले इम्प्रेशन पडते . आपल्या वाचनात किती सातत्य आहे हे Interviewer ला समजते.

Interview जाताना फार गडद कपडे न घालता शांत रंगाचे पण आपले व्यक्तिमत्व खुलवणारे कपडे घालावेत. आपले व्यक्तिमत्व छाप पाडणारे हवेच पण त्यासोबत आपले विचार , बोलण्याची शैली, ज्ञान , अभ्यास वृत्ती आपले त्या कंपनीतील स्थान पक्के करते.

एका मुलाला मी एका बहुचर्चित कंपनीत Interview साठी पाठवला तेव्हा आदल्या दिवशी त्याच्या वडिलांचा मला फोन आला . ते म्हणाले मुलाचा एक सुट आहे तो घालून जावूदे का Interview ला ? प्रथमदर्शनी मला हा प्रश्न अनपेक्षित होता पण समजल्यावर मी त्यांना म्हंटले अहो नको रोज जसा असतो तसा साधा पण नीटनेटका जावूदे. त्यांच्या ह्या प्रश्नामागे अनेक प्रश्न होते. ते निवृत्त होते आणि त्यांच्या मुलाची नोकरीच त्या कुटुंबाला आर्थिक स्थैर्य मिळवून देणार होती. म्हणून त्यांना नोकरी मिळवण्यासाठी कुठलीही कसूर ठेवायची नव्हती. असे अनेक पालक आहेत जे मुलांच्या नोकरीसाठी हवालदिल आहेत.

हा लेख वाचणार्या आणि माझ्या IT मधील करिअर मध्ये सर्व मुलांना नेहमी एकच सांगत असे. मिळेल ती पहिली नोकरी घ्या आणि सुरवात करा. स्वतःवर विश्वास ठेवा , जीव ओतून काम करा आणि सदैव शिकण्याची तयारी ठेवा . स्वतःला सर्व काही येतंय हा खोटा अहंकार बाळगू नका आणि कुठल्याही कामाला कमीही लेखू नका. ह्या सर्वातून तावून सुखावून निघालात तर हिर्यासारखे चमकाल आणि दैदिप्यमान असे यश मिळवाल ह्यात शंकाच नाही.

नोकरी नसते तेव्हा आपल्याकडे फारसा choice नसतो. पहिली नोकरी कदाचित आपल्याला सर्व अपेक्षा पूर्ण करणारी नसेलही पण हीच तुमच्या करिअर ची इमारत रचणारी वीट असेल जी तुम्हाला अनेक यशाची शिखरे पादाक्रांत करण्यात मदतगार ठरेल.

Interview देणारा आणि घेणारा ह्यांचे perfect tunning जमले कि तुमचे काम फत्ते झाले म्हणून समजा. Interview हि एक प्रोसेस आहे. पूर्वी एकच Interview होत असे पण आजकाल Adaptive टेस्ट , Group Discussion , Interview अश्या दिव्यातून पार व्हायला लागते.

बरेचदा मनासारखा Interview झाला तरी नोकरी मिळत नाही आणि मग मुले फार निराश होतात. पण कधीतरी आपलाही दिवस येणार हि सकारात्मक भावना मनात कायम जपली पाहीजे.नोकरी करायची मनापासून तळमळ आहे ना ? मग नक्की मिळणार.

पहिल्यापेक्षा अधिक जोमाने पुढील Interview ला सामोरे गेले पाहिजे. Interview process खरतर आपल्याला घडवत असते , अनेक गोष्टी त्यातून आपण शिकत असतो ज्या पुढे कधीना कधी उपयोगाला येतातच.आपण सोबत नेलेल्या सर्व प्रमाणपत्रांची सूची व्यवस्थित असली पाहिजे. आज जगात अशी लाखो माणसे आहेत जी आपल्या आवडीचे काम करत नाहीत पण अर्थार्जनासाठी त्यांना ते करावे लागते. कधीतरी आपल्या गुणवत्तेप्रमाणे आपली नोकरी आणि अर्थार्जन नसते ,त्यामुळेही मन निराश होते . ह्यावर उपाय म्हणजे सतत वाचन करत राहिले पाहिजे आणि लेटेस्ट ट्रेंड माहिती पाहिजेत. एक दिवस आपलाही असणारच आहे.पूर्वीच्या काळी लोक बहुधा सरकारी नोकरीत असत आणि अगदी एका टेबल वर 25 -30 वर्षे काम करत असत. आता मुले वर्षाला २-४  नोकर्या बदलताना दिसतात .

मला वाटते कितीही चांगली ऑफर आली तरी इतक्या सहजतेने नोकरी बदलू नये त्याचा वाईट परिणाम आपल्या करिअर वर नक्कीच होतो. आपल्या प्रोफाईल मध्ये स्थिरता दिसणे अति आवश्यक आहे.

नोकरी हा आजकाल ज्वलंत प्रश्न आहे, सामान्य कुटुंबातील मुलांना नोकरी मिळाली तर ते संपूर्ण कुटुंबच उभे राहते. एक नोकरी आपले आयुष्य घडवते म्हंटले तर वावगे ठरू नये. नोकरी मिळणे त्याहीपेक्षा मिळवणे हि एक प्रक्रिया आहे आणि वरील नमूद केलेले सर्व मुद्दे आपण अभ्यासले तर हे शिवधनुष्य आपण लीलया पेलू शकतो ह्यात दुमत नसावे.

कुठलीही गोष्ट सहज सोपी नाही ,पण सुयोग्य विचार , संयम आणि प्रामाणिक मेहनत आपल्याला आपल्या ध्येयापर्यंत नक्कीच पोहोचवते . 

अस्मिता  

लेख आवडल्यास अभिप्राय द्यायला विसरू नका.

Antarnad18@gmail.com

#antarnad #job #recruitment #interview #resume #biodata #profile #communication #first impression #salary #group discussion #market trend #company growth #competition #consultant

#अंतर्नाद #नोकरी #स्पर्धापरीक्षा #पगार #पदवी #आत्मविश्वास #सकारात्मक विचार #वाचन

काॅपी कॅट

||श्री स्वामी समर्थ ||

आपले अर्ध आयुष्य कायम दुसर्याची आपल्यासोबत तुलना करण्यातच जाते . ह्यामुळे ज्याच्याशी  तुलना करतो त्या व्यक्तीबद्दल  आपल्याही नकळत  एक असूया , मत्सर निर्माण होतो आणि आपण आपल्याच लोकांपासून दूर जातो. खरच आज एक प्रश्न स्वतःलाच विचारा " मी मला आवडत नाही का? माझे माझ्या स्वतःवर प्रेम नाही का ? " आहे ना ? मग कश्याला हवी हि तुलना ? आणि कॉपी?

कश्याला आपण सतत उठसुठ दुसर्यासोबत बरोबरी करत रहायची ? माझे केस हिच्यासारखे छान नाहीत. माझे घर माझ्या जावेसारखे  मोठे ,प्रशस्त  नाही , माझ्याकडे तिच्यासारखी साडी नाही , माझा मुलगा माझ्या बहिणीच्या मुलासारखा हुशार नाही . शेजार्यांनी घरात छान बाग केली आहे माझ्याकडे नाही .

आपले अर्धे आयुष्य नको त्या गोष्टीत खर्ची होते . असुदे कुणाकडे काही आणि ते आपल्याकडे नसले म्हणून बिघडले कुठे ? आपल्याकडे हि अश्या गोष्टी आहेत ज्या समोरच्याकडे नाही . अहो सतत च्या तुलनेने आपण स्वतःलाच कमी नाही का लेखत ?

आपण जसे आहोत तसे आहोत . प्रत्येकाला घडवताना परमेश्वराने काहीतरी विचार केलाच असेल. आता कावळा इतर पक्ष्यांसारखा छान रंगीत नाही म्हणून काय झाले ? आपल्याला पितरांचे पान ठेवतो तेव्हा नेमकी कुणाची आठवण येते बर ? म्हणजे कधी ना कधी त्यालाही महत्व आहेच कि . आपल्यात असंख्य चांगले गुण असतात पण ह्या तुलना करण्याच्या नादात आपण ते चक्क विसरून जातो .

आपण स्वतःकडून अवाजवी , नको नको त्या अपेक्षा करत राहतो .ह्या पूर्ण न होणार्या आणि गरज नसलेल्या अपक्षांचे ओझे बाळगताना आपण आपले आयुष्य जगायचेच विसरून जातो. प्रत्येकाला देवाने असे काही दिले आहे कि त्यामुळे प्रत्येक जण परिपूर्ण आहे. प्रत्येक जण आपापल्या जागी श्रेष्ठ आहे.एकमेकांसारखे दिसणे असलेच पाहिजे असा नियम नाही ,आणि ते नाही म्हणून इतर रंगांशी ओळख होतेय.

आपण जसे आहोत अगदी तस्सेच  स्वतःला स्वीकारा .
 परिचित ,आजूबाजूचे, सिनेमातील कलाकार अगदी कुणाशीही तुलना न करता जगा आणि तुम्हाला जाणवेल खरच आयुष्य किती सुरेख आहे .जगण्याचा आनंद द्विगुणीत होईल.


समोरचा आपल्याशी तुलना करत नाही मग आपण त्याच्याशी तुलना करून त्याचा आणि आपलाही खोटा अहंकार का बरे फुलवायचा ? पटतंय का ? नसतील आपले केस खूप छान पण मला चांगली दृष्टी आहे ज्याने मी हे छान सुंदर जग डोळे भरून पाहत आहे . माझी बाग नसेल हि पण मी माझे स्वयपाकघर  सुरेख ठेवले आहे .माझा मुलगा अगदी ९०% मिळवत नसेलही पण माणूस म्हणून तो चांगला आहे,मोठ्यांचा मान ठेवतो .

अहो विचार केलात तर ज्या गोष्टींसाठी तुमचे मन खट्टू झाले आहे त्याहीपेक्षा नितांत सुरेख गोष्टी तुमच्यापाशी देवाने दिल्या आहेत . त्याचा शोध घेतलात तर तुमच्या सारखे सुखी  तुम्हीच असे म्हणायची वेळ येयील.

आपण जसे आहोत तसेच स्वीकारण्यात मजा आहे, आपला रंग ,आपले दिसणे , हसणे आणि असणे सर्वात महत्वाचे . प्रत्येकाला देवाने वेगवेगळे घडवले आहे. सर्वांच्याजवळ सर्व नाही पण जे आहे ते आयुष्य आनंदाने व्यतीत करायला  नक्कीच पुरेसे आहे. मी लिहू वाचू बोलू शकते हे काय कमी आहे का?  प्रत्येकाला देवाने आनंदी राहण्यासाठीच इथे पाठवले आहे .

खरे सांगायचे तर कधीतरी तुलना हवीशी पण वाटते ,पण ती चांगल्या अर्थाने , आपल्यातील कमतरता भरून काढण्यासाठी ती नक्कीच उपयुक्त ठरते . पण ती तितक्याच Healthy Spirits ने घेतली पाहिजे .

तेव्हा तुलना करून आपले ,आपल्या कुटुंबाच्या आनंदला  ओहोटी आणू नका. तुलनेने आधीच परिपूर्ण असलेल आयुष्य निरस होयील ,सततच्या तुलनेने आपल्यातील आत्मविश्वास कमी होतो . त्यामुळे  दुसऱ्यातील गुण अवगुण पाहण्यापेक्षा माझ्यात जे जे आहे ते अधिक जास्ती सुंदर मला कसे करता येयील. मी स्वतः आणि इतरानाही आनंदी कसे करू शकेन ह्याचा विचार करा .

चित्रात जसे अनेक रंग असतात तशी सर्व प्रकारचे माणसेही हवीतच कि . जग विविधतेने नटलेले आहे आणि म्हणूनच ते मोहक आहे. 

आपले जीवन अधिकाधिक सकारात्मक करुया . थोडक्यात काय तर  "  काॅपी कॅट "  होण्यापेक्षा,जीवनावर प्रेम करा , मनसोक्त  जागा आणि आनंदाचे "  Brand Ambassador " व्हा. 

अस्मिता

लेख आवडल्यास अभिप्राय द्यायला विसरू नका.
antarnad18@gmail.com

#अंतर्नाद # तुलना #आयुष्य #रंगहीन  # प्रेम #कुटुंब #असूया #मत्सर  #चित्र
#antarnad #comparison # colors  #love #family #jealous #guilt #picture 

गंध श्रावणाचा

||  श्री स्वामी समर्थ ||

इंद्रधनुष्याचे विलोभनीय रंग

निसर्ग आपल्याला भरभरून देत असतो. निसर्गाचे आपल्याशी अतूट नाते आहे. वसंत, ग्रीष्मात झाडांना नवीन पालवी फुटते आणि वृक्ष डेरेदार होतात कारण ह्याच काळात सूर्यकिरण प्रखर होतात आणि अश्या वेळी हे बहरलेले वृक्ष आपल्याला सावली देतात .तसेच शिशिरात थंडीचा मौसम असल्याने सूर्यकिरणे आपल्या पर्यंत पोहोचण्यासाठी  कात टाकल्याप्रमाणे झाडांची पाने गळतात. विधात्याने सर्व कसे अचूक केले आहे कुठेही चूक नाही. तर अश्या ह्या श्रावण  मासात निसर्ग मुक्त हस्ताने सौंदर्य उधळत येतो आणि सर्व प्राणीमात्रात नवचैतन्य निर्माण करतो.

उंचावरून होणारा पाण्याचा शिडकावा

श्रावणातील हिरवाई विलक्षण असते ,वसुंधरा नव्या नवरीसारखी अनेकविध रंगात न्हावून तृप्त होते , वृक्षही  बहरून जातात, पक्षांचा किलबिलाट ,हिरवागार गालिचा पांघरलेल्या पर्वतरांगा, त्यात फुललेली विविध रंगांची फुले आणि त्यावर नाचणारी फुलपाखरे ,नुसत्या कल्पनेनेही कवीला काव्य सुचावे. श्रावणातील हा मनमोहक निसर्ग , कोसळणाऱ्या श्रावण सरी , मधूनच चाललेला ऊनपावसाचा लपंडाव ,वातावरणात भरलेला हवाहवासा वाटणारा मातीचा सुगंध , त्यात भर म्हणून मधूनच आपल्या भेटीला येणारे इंद्रधनुष्य.. अहाहा. दर्याखोर्यातून पाऊलवाटातून खळखळणारे पाणी , ओलसर धुके , आपला आब कायम राखून मोठ्या दिमाखात उंचावरून कोसळणारे धबधबे असे  किती आणि काय डोळ्यात साठवायचे.  शहरात नाही पण कोकणातील श्रावणाचे रूप तर खूपच विलोभनीय असते.

विहिरी पाण्याने तुडुंब भरल्या कि त्यात डुबकी मारणारी मुले ,पाटाच्या पाण्यात कागदाच्या होड्या सोडणारी शाळकरी मुले , हिरव्यागार शेतात झाडांना झोका बांधून त्यावर झोके घेताना त्यांच्याही नकळत आपल्या पुढील आयुष्याची स्वप्ने मनात रंगवणाऱ्या मुली ह्या सर्व आनंदास शहरातील लोक खरच पारखी होतात . साधना , नामस्मरणासाठी आणि मनाच्या एकाग्रतेसाठी हे वातावरण अत्यंत पोषक.  चातुर्मासातील श्रावण हा खरच मेरुमणी आहे कारण ह्या महिन्यात सणांची नुसती रेलचेल असते पुढे गणपती आणि मग पितृपक्ष ,नवरात्र असल्याने खर्या अर्थाने व्रत वैकल्ये श्रावणातच केली जातात. बहरलेला निसर्ग ,श्रावणसरींचा शिडकावा आणि त्यात अनेक सण घेवून श्रावण दारी उभा ठाकतो. एकंदरीतच काय तर श्रावणातील निसर्गाचा मनसोक्त आस्वाद घेताना आणि व्रतवैकल्ये करताना आपण पुन्हा एकदा नव्याने आयुष्य जगू लागतो ,उंचावरून वाहणाऱ्या धबधब्यातील पाण्याचे तुषार अंगावर घेताना तनमन रोमांचित होते आणि मनात जगण्याची उमेदही .

पाण्यात बोटी सोडण्याचा निखळ आनंद

वर्षभर आपल्याकडून काही कारणाने देवाधर्माचे करायचे राहून गेले असेल तर त्याची पूर्तता ह्या महिन्यात संकल्प करून करता येते. श्रावणात सणांची शृंखला सुरु होते . श्रावण सोमवारी शंकराला अर्पण करणारी शिवामूठ ,मंगलागौरी पूजन ,नागपंचमी, बृहस्पती पूजन ,जिवती पूजन,श्रावणी शनिवार ,नारळी पौर्णिमा आणि रक्षाबंधन कृष्णजन्म-गोपाळकाला ,पोळा ,पिठोरी अमावास्या ह्या सर्व सणांना आख्यायिका ,अधिष्ठान लाभले आहे. श्रावणमासास “ सृजनशील ” म्हंटले आहे कारण श्रावण संपला तरी तो आपले  आणि निसर्गाचे अतूट नाते निर्माण करून जातो ,निसर्गही आपल्या सानिध्यात डोलू लागतो आणि अनंत हाताने आपल्याला भरभरून देत राहणाऱ्या ह्या निसर्गाचे संगोपन आपल्यालाच करायचे आहे हा कानमंत्रही देवून जातो .उठसुठ आपण झाडे कापतो , जंगलतोड करतो आणि उभ्या सृष्टीचा ,वातावरणाचा समतोल घालवून बसतो. 

ह्या सृष्टीच्या पंखाखालीच आपले जीवन आनंदी ,सुरक्षित ,सुसह्य होणार आहे हे सांगण्यासाठीच तर विधात्याने श्रावणाची रचना केली असावी . अश्या ह्या परिपूर्ण ,भावपूर्ण आनंदी श्रावणात आपणही व्रत वैकल्ये ,साधना करून मिळवूया ईश्वरीकृपा आणि चिरकाल राहणारा आनंद. 

अस्मिता

लेख आवडल्यास अभिप्राय जरूर कळवा.
antarnad18@gmail.com

#antarnad #shravan #chanting #nature #spiritual #navratra #pitrupaksh #meditation
#अंतर्नाद #श्रावण #नामस्मरण #जप #निसर्गचक्र #अध्यात्म #नवरात्र #सण #पितृपक्ष #ध्यानधारणा 

घड्याळ्याच्या काट्यावर

|| श्री स्वामी समर्थ ||

अष्टोप्रहर आपल्या सतत नजरेसमोर असणारे घड्याळ. आज जाणून घेवूया त्याबद्दल थोडी माहिती. असा एकही माणूस नाही ज्याला घड्याळ माहित नाही. अगदी सकाळी लवकर उठायचे म्हणून गजर लावण्यापासून आपल्याला घड्याळाची सोबत असते. आज आपली नाळ घड्याळाशी इतकी घट्ट जोडली गेली आहे कि घड्याळासाठी आपण कि आपल्यासाठी घड्याळ हा एक संशोधनाचाच विषय झाला आहे. इतरांशी भेटीगाठी ,रोजची व्यावहारिक जगातील कामे जसे बँकेचे व्यवहार , जिम ला जाणे ,फिरायला जाणे ,सिनेमा नाटक सगळे अगदी घड्याळाच्या काट्यावर असते . दुकाने उघडायच्या आणि बंद होण्याच्या वेळा ,सलून ,मॉल अगदी सगळेच घड्याळ्याच्या काट्यावर अवलंबून आहे .

पूर्वीच्या काळी सूर्याच्या स्थितीवरून वेळ निश्चित होत असे. तर अश्या ह्या आपल्या आयुष्यातील अविभाज्य घटकाचा म्हणजेच घड्याळ्याचा शोध “ गॅलिलिओ ” ने लावला आहे हे सर्वश्रुत आहेच. आजच्या आधुनिक जीवनशैलीत तर घड्याळाला अनन्यसाधारण महत्व आहे. लोकल ट्रेन ,विमानाचे उड्डाण सगळ्याचे धागे घड्याळाशी जोडले गेले आहेत . लग्नाचा मुहूर्त सुद्धा घड्याळावर म्हणजेच वेळेशी निगडीत असतो. लग्नाचा , साखरपुड्याचा , बारश्याचा , कुठल्याही शुभकार्याचा मुहूर्त आपण काढतो. आता मुहूर्त म्हणजे शेवटी वेळच ,म्हणजे घड्याळ आलेच.

आजकाल बाजारात फेरफटका मारलात तर अनेक रंगाची आकर्षक ,स्टायलिश घड्याळे पाहायला मिळतात. आता तर मोबाईल मध्ये घड्याळ असल्याने हातावरच्या मनगटी घड्याळाची क्रेझ कमी होत आहे.
मंडळी घड्याळ आपल्याला बरेच काही शिकवते . घड्याळ काय दर्शवते तर “ वेळ ” आणि आयुष्यात प्रत्येक गोष्टीची एक वेळ असते . आपण वेळ पाळली नाही तर आपल्यासाठीही गोष्टी वेळेवर घडत नाहीत .काही जण वेळेच्या बाबत एकदम पक्के असतात, त्यांच्या येण्यावर घड्याळ लावावे इतके ते वेळ पाळतात आणि काही अगदी त्याच्या उलट . सगळाच सावळा गोंधळ असतो. १० वाजता येतो सांगतील आणि येतील ११ वाजता आल्यावर ,त्यानंतर चक्क १५ मिनिटे उशीर का झाला त्याच्या सबबी सांगत बसतील .

आजकाल मुंबईसारख्या शहरात घराबाहेर पडले कि अनेक कारणानी इच्छित स्थळी पोहोचायला उशीर होतो म्हणून थोडे आधीच निघालो तर आपणही वेळ पाळण्यात आणि दुसर्याला दिलेला शब्द पाळण्यात यशस्वी होऊ.
वेळ न पाळणाऱ्या व्यक्तींमध्ये वक्तशीरपणा नसतो आणि त्यांच्याही बाबत सर्वच गोष्टी कधीच वेळेवर होताना दिसत नाहीत.

घराचे वास्तुशास्त्र करताना देव्हारा कुठे ठेवायचा हे सर्वप्रथम पाहावे तसेच घरातील घड्याळे कुठे लावायची त्यासंबंधीही विचार झाला पाहिजे . घड्याळासाठी ठराविक अशी दिशा नाही पण घड्याळातील वेळ पाळणे हे मात्र अत्यावश्यक आहे. घराच्या बाहेर दरवाज्यावर तसेच घरातील आतमधल्या दरवाज्यांवर सुद्धा घड्याळ लावू नये .

दिवाणखान्यात , बेडरूम मध्ये, अगदी स्वयंपाक घरातसुद्धा आकर्षक घड्याळे भिंतीवर किंवा अन्य ठिकाणी ठेवलेली आढळतात. हौसेला मोल नाही , अनेक प्रदर्शनातून सुद्धा वेगवेगळी घड्याळे घरातील सजावटीसाठी विकत घेतली जातात . सोने आणि हिऱ्यांचा वापर सुद्धा घड्याळे घडवताना आजकाल केला जातो. घरात प्रत्येक खोलीत एक अशी अनेक घड्याळे असतात . पण ह्या सर्व घड्याळे एकच वेळ दर्शवत आहे हे तपासून पहिले पाहिजे. प्रत्येक घड्याळ थोड्याफार फरकाने वेगळी वेळ दर्शवत असेल ,तर घरातील मंडळींचे विचारही दाही दिशांना असतात. सर्वांचे एकमत होते कठीण .

म्हणून सर्व घड्याळातील वेळ एकच असावी . तसेच काही घड्याळे बिघडलेली असतात पण तरीही ती आपण तशीच ठेवून देतो आणि घरातील “ Clutter ” वाढवतो. हि बंद घड्याळे एकतर दुरुस्त करून घ्यावीत नाहीतर सरळ फेकून द्यावीत हे उत्तम .आजकाल आपण किती चाललो , धावलो ह्याचे मोजमाप करणारी घड्याळे हा फार कुतूहलाचा विषय ठरत आहेत.त्यांची क्रेझ वाढल्यामुळे त्यांच्या किमतीही डोळे पांढरे करणाऱ्या आहेत.

टायटन, HMT, Citizen अश्या अनके कंपन्यांची विविध आकर्षक घड्याळे बाजारात पाहायला मिळतात . सणासुदीला ह्यावर अनेक ऑफर सुद्धा असतात. अनेक परदेशीय घड्याळ बनवणार्या कंपन्यांहि भारतीय बाजारपेठेत हजेरी लावताना दिसतात. घड्याळाच्या आकर्षकतेप्रमाणे त्यांच्या किमतीही लाखो रुपयांपर्यंत असतात .



तर अश्या ह्या घड्याळांचे आपल्या आयुष्यातील स्थान अनमोल आहे. घड्याळ आपल्याला वेळ दर्शवते आणि ती वेळ पाळणे किंवा न पाळणे हे सर्वस्वी आपल्याच हातात असते.

आयुष्यात प्रत्येक गोष्ट हि वेळेत नाही झाली तर आयुष्य निरस होते आणि आयुष्यातील अवीट गोडीच्या क्षणांना आपण पारखे होतो.

आपल्याला आता वेळेचे महत्व समजलेच असेल ,मग काय आजपासून दिलेली वेळ पाळणार ना?
आपण वेळ पाळूया आणि इतरांनाही वेळेचे महत्व समजावून सांगुया.

अस्मिता

लेख आवडल्यास अभिप्राय द्यायला विसरू नका .
Antarnad18@gmail.com

#antarnad #wrist watch #alarm #time #HMT #TITAN #Time is money #LIFE #Importance 

#अंतर्नाद #मनगटी घड्याळ #वेळ #गजराचे घड्याळ #वेळ महत्वाची #आयुष्य #घड्याळ्याच्या काट्याशी

राहूच्या जगतात..

|| श्री स्वामी समर्थ ||

राहू म्हंटले कि सगळ्यांची झोप उडते. राहूचे साम्राज्यच तसे आहे. पण एखाद्याचे नाव कानफाट्या पडले कि त्याकडे पाहण्याचा आपला दृष्टीकोन एकदम सेट होवून जातो अगदी तसेच आहे हे. कुठलाही ग्रह पूर्ण चांगला किंवा वाईट नसतो .अगदी गुरूसारखा शुभग्रह सुद्धा कधीकधी अपेक्षित फलादेश देत नाही .राहू आणि केतू हे छायाग्रह ,पातबिंदू आहेत ज्यांना स्वतःची अशी राशी नाही .ते ज्या भावात असतील त्याचे फळ देतात. राहू आणि केतू पत्रिकेत एकटेच असतील तर बरे .

त्यांच्यासोबत असलेल्या ग्रहाचेही कारकत्व ते बिघडवून टाकतात.त्रिक स्थानात पापग्रह चांगली फळे देतात. राहू जर ३ ६ ११ ह्या स्थानात असेल तर त्यामानाने बरी फळे देतो. दशम स्थानातील राहू चांगली फळे देतो. आयुष्यातील कारस्थाने , वाईट आणि अनाकलनीय घटनांचा कारक म्हणून राहुकडे पहिले जाते .

राहू चंद्राला आणि केतू सूर्याला ग्रहण लावतो . त्यामुळे राहू जर चंद्रासोबत असेल तर तो चंद्राला  ग्रहण लावतो आणि त्याचे कारकत्व बिघडवतो. राहू जर ९ व्या स्थानात तर अध्यात्मिक ,पारमार्थिक प्रगती होते. शततारका , आर्द्रा आणि स्वाती हि राहूची ३ नक्षत्रे आहेत.

राहू म्हणजे मायाजाल , आभास निर्माण करणारा. म्हणजे दुध आहे असे वाटते पण जवळ गेल्यावर समजते ते ताक आहे. राहूच्या १८ वर्षाच्या महादशेत आपण आभासी जगतातच वावरत असतो . कधी फसवणूक होईल ह्याचा नेम नाही. राहूच्या नक्षत्रावर कुठलीही खरेदी शक्यतो करणे टाळावे कारण त्यात फसवणूक होण्याची शक्यता असते. पण त्या उलट राहूच्या नक्षत्रावर आपले काम करून घ्यावे जसे ,आपली रजा बॉस कडून मान्य करून घेणे वगैरे. राहू आणि राहूची महादशा हा एक खूपच मोठा विषय आहे.  राहूची महादशा हि १८ वर्षाची असते. आता १८ वर्ष आयुष्यातून अगदी वजाच करायला हवी असा एकंदरीत सूर ज्यांची राहू दशा आहे त्यांचा दिसतो. 

पण प्रत्यक्षात असे काहीच नसते. राहूच्या महादशेत पुढे अनेक ग्रहांच्या अंतर्दशाही असतात आणि त्यात आपल्या पत्रिकेतील स्थितीप्रमाणे काही शुभ ग्रहांच्या अंतर्दशा, विदशा चांगल्या जातात .

राहूची दशाच नाही तर कुठल्याही ग्रहाची दशा हि संपूर्ण चांगली किंवा वाईट जात नाही. राहूच्या दशेत अध्यात्मिक प्रगती , ध्यानधारणा ,परदेशगमन , तीर्थक्षेत्रांच्या यात्रा घडतात. राहूच्या महादशेत रंकाचा राव आणि रावाचा रंक होतो. विश्वास उडावा अशी परिस्थिती आणि माणसेही भेटतात. आपल्या मागे बोलणारी आपल्याला मानसिक दृष्टीने त्रास देणारी माणसे कार्यरत होतात  अर्थात पुढे त्यांची कर्मेच त्यांना भोवतात हे वेगळे सांगायला नको . पण तेव्हा आपल्याला त्रास देण्यात ती यशस्वी ठरतात .आयुष्यातील आत्मविश्वास घालवून बसू अशीसुद्धा ग्रहस्थिती निर्माण होते. पण ह्यातून आपल्याला उपासना तारते .आपले सद्गुरू आपली नय्या पार नेतातच ह्यावर आपली निस्सीम श्रद्धा हवी. ध्यानधारणा आणि उपासना आपल्याला मानसिक बळ देते , उपाय सुचतात आणि गुरुकृपा होते. हातपाय गळून काहीच हाती लागत नाही.
आपला जन्म आपल्या संचित ,प्रराब्धप्रमाणे आहे. 

राहू पत्रिकेत आपल्या घराण्याचाही दोष दर्शवतो .राहूच्या महादशेत आपल्याला भोगायला लागणारे भोग हे घराण्यातील पूर्वजांच्या शापामुळेही भोगावयास लागतात. राहूच्या दशेत बहुधा मातृपितृ छत्र हरवते. राहू मंगळासोबत किंवा मंगळाच्या कुयोगात असेल तर भातृसौख्याची हानी करतो. राहूच्या दशेत वास्तू घेताना विचारपूर्वक आणि नीट माहिती करून घ्यावी नाहीतर शापित वास्तू मिळण्याची शक्यता असते .राहू प्रचंड पैसाही देतो पण तो टिकत नाही अनेक मार्गांनी तो खर्च होतो. राहूच्या दशेत अनेकवेळा बदनामी पदरी पडते .आपले जवळचे परके होतात .विश्वासार्हता राहत नाही . कुठल्याही गोष्टीत यश दुरापास्त झाल्याने आयुष्यातील उत्चाह , जोश कमीच होतो. राहूच्या महादशेत मनावर एकप्रकारचे सतत दडपण आणि अनामिक भीती जाणवत राहते. पत्रिकेत राहू कुठल्या स्थानात आणि नक्षत्रात आहे ह्यावर दशेचे फळ आहे .
राहूच्या दशेत अनाकलनीय गोष्टी घडतात , अनाकलनीय आजार ज्याचे निदानच होवू शकत नाही तो देणारा राहूच असतो. १२ किंवा ९ व्या स्थानातील राहू परदेशगमनाचे ,विशेषतः मुस्लीम देशात , जाण्याचे योग आणतो .

हा राहू ह्या स्थानात स्थिर राशीत असता ह्या दशेत तिथे कायमस्वरूपी नोकरी मिळण्याचेही योग येतात.राहूच्या दशेत गंडांतर आणि बालंट सुद्धा येतात .अनेक चुकीच्या गोष्टी आणि व्यक्तींच्या मोहपाश्यात आपण अडकू शकतो म्हणूनच संयम आणि उपासना भक्कम हवी.आपल्या भोवती गुरुकवच हवे.

राजमार्गावरून दूर नेवून भरकटत नेणारा राहूच असतो. अपयशामुळे माणूस आधीच खचलेला असतो त्यात वाईट संगतीत अडकल्यामुळे अनेक व्यासानेही लागू शकतात. छलकपट, राजकारण करणे हा राहूचा स्थायीभाव आहे. काहीं माणसे आयुष्यात पुढे येवू शकत नाहीत , आर्थिक अपयश पचवू शकत नाहीत. त्यांच्या डोक्यात हा छलकपट करणारा राहू शिरला कि बघायलाच नको. राहत्या घरात , नातेवाईकात , भावंडात , स्थावर इस्टेटीत सुद्धा कपट करून षड्यंत्रे रचून इस्टेट बळकावतात ,पण नंतर त्यांना आणि त्यांच्या मुलांना ते फार वाईट रीतीने फेडावे लागते लागते.  

ह्या सर्वाचा परिणाम शारीरिक दौर्बल्य येवून अनेक आजारांना सामोरे जावे लागते. राहूची दशा हि भोग भोगायला लावते आणि त्यास खर्च पर्याय नसतो , उपासना ,अध्यात्म आपल्याला ते भोग सहन करण्याची क्षमता नक्कीच प्रदान करते पण तरीही भोग कुणालाच चुकत नाहीत.राहू दशेत प्रवास करत असताना आपल्या जवळील कागदपत्रे हरवण्याचे योग असतात त्यामुळे प्रवासात ती जपावीत. आपल्या बोलण्याचा कुणी कसा अर्थ लावेल हे सांगता येत नाही त्यामुळे बोलताना विचारपूर्वक बोलावे .राहू फारच बिघडला असेल तर अश्या व्यक्ती खोटे बेमालूमपाने बोलतात. लहानसहान गोष्टीत सुद्धा लपवाछपवी करतात . घरात नातेवाईकात विचित्र वागण्याने , एकाचे दोन करून सांगतात आणि सरतेशेवटी सगळ्यांचा विश्वास मात्र घालवून बसतात. राहूचा प्रभाव असलेल्या लोकांची नजरही सरळ नसते , कावरीबावरी असते ,सतत काहीतरी लापाव्न्याकडे त्यांचा कल असतो हे त्यातून जाणवते .आयुष्याच्या उमेदीच्या काळात राहू दशा आली आणि राहू बिघडला असेल तर आयुष्याचे तीनतेरा वाजतात ,आयुष्य दिशाहीन होते.विवाहबंधनात अडकताना पत्रिका जरूर दाखवावी आणि होत्याचे नव्हते करणाऱ्या राहूची प्लेसमेंट जरूर पहावी.

राहू दशेत राहूचा जप ,शिवउपासना , कुलदेवतेची उपासना फलद्रूप ठरते. राहू दशेत घरात लघुरुद्र केल्यास अंशतः फरक पडू शकतो.

राहूच्या दशेत केलेली आर्थिक उधळपट्टी गळ्याशी येते .थोडे संयमाने राहून विचारपूर्वक निर्णय घेतल्यास आणि अनीतीच्या मार्गाचा अवलंब न केल्यास त्रास कमी होतो. आयुष्यात कुठलीही स्थिती येऊदे चांगली अथवा वाईट आपण आपले सत्कर्म ,नीतीने वागणे सोडू नये असे मला वाटते . आयुष्यात काहीच शाश्वत नसते . राहूची दशा हि संपणार आहे ,तेही आपल्याला खूप काही शिकवून ,त्यामुळे हि १८ वर्षे घाबरत आणि दडपणाखाली जगण्यापेक्षा नीतीने आणि राजमार्गाने आयुष्य व्यतीत केले तर सारेच सोपे आणि सुसह्य होवून जायील ह्यात शंकाच नाही.

आयुष्य हे कार्डीओग्राम सारखे आहे. आपल्या आयुष्यात आता काहीच चांगले होणार नाही ह्या विचारांनी पार नाऊमेद झालेल्या व्यक्ती राहू दशा संपल्यावर गुरु दशेत पुन्हा उभ्या राहतात .

जीवनात संघर्ष हा अटळ आहे. कुणाला आधी कुणाला नंतर पण आहे आणि त्यातून मार्ग काढत जाणे इतकेच आपल्या हाती आहे. आपल्या हातून सर्व निसटून गेले आहे अश्या भावनेने आपण आपल्या आयुष्यातील संकटावर मात करू शकत नाही. आपला संयम , तारतम्य ,सकारात्मकता आपल्याला राहूच्या दशेतूनही तारून नेऊ शकते हे विसरू नका.

एकंदरीत काय तर आपले आयुष्य हे अनेक चढ उतार दर्शवते.  राहू दशेनंतर, गुरुदशा आणि मग पुन्हा शनी अश्या दशांची पेरणी आपल्या आयुष्यात देवाने काहीतरी विचार करूनच केली असावी हे नक्की. कुठल्याही स्थितीत गर्भगळीत व्हायचे नाही आणि हर्षवायुही होवू द्यायचा नाही हे तत्व अंगिकारले पाहिजे.

राहू दशा सुरु होण्यापूर्वी एखाद्या उत्तम ज्योतिषाकडून आपल्या पत्रिकेतील राहू तपासून घ्या. आपली रोजची नित्य कर्मे आणि साधना करत रहा. राहूदशेचे भय मनातून काढून टाका. निर्धास्त राहा आणि स्वस्थ जागा.

आज राममंदिराचा शिलान्यासाचा सोहळा  राहूच्या “ शततारका ” ह्या नक्षत्रावर होत आहे.

ग्रह आपापली कामे चोख बजावतात ,आपणही आपापली कामे करत रहावीत .
राहूसंबंधी अजूनही खूप लिहिण्यासारखे आहे ,तूर्तास इतकेच. 

अस्मिता

 लेख आवडल्यास खालील लिंक वर अभिप्राय जरूर नोंदवा.

Antarnad18@gmail.com

#antarnad #shadow planet #rahu #illusion #shiv #spiritual #amavasya rahu kal
#अंतर्नाद # पातबिंदू #आभास #शिव उपासना #साधना #अमावास्या #राहू काळ